ратаўні́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ратаўні́к ратаўнікі́
Р. ратаўніка́ ратаўніко́ў
Д. ратаўніку́ ратаўніка́м
В. ратаўніка́ ратаўніко́ў
Т. ратаўніко́м ратаўніка́мі
М. ратаўніку́ ратаўніка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)