ратаўні́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ратаўні́к | ратаўнікі́ | |
| ратаўніка́ | ратаўніко́ў | |
| ратаўніку́ | ратаўніка́м | |
| ратаўніка́ | ратаўніко́ў | |
| ратаўніко́м | ратаўніка́мі | |
| ратаўніку́ | ратаўніка́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)