ратаўні́ца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| ратаўні́ца | ратаўні́цы | |
| ратаўні́цы | ратаўні́ц | |
| ратаўні́цы | ратаўні́цам | |
| ратаўні́цу | ратаўні́ц | |
| ратаўні́цай ратаўні́цаю |
ратаўні́цамі | |
| ратаўні́цы | ратаўні́цах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)