гукаадбіва́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
гукаадбіва́нне |
| Р. |
гукаадбіва́ння |
| Д. |
гукаадбіва́нню |
| В. |
гукаадбіва́нне |
| Т. |
гукаадбіва́ннем |
| М. |
гукаадбіва́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
гукаапера́тар
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
гукаапера́тар |
гукаапера́тары |
| Р. |
гукаапера́тара |
гукаапера́тараў |
| Д. |
гукаапера́тару |
гукаапера́тарам |
| В. |
гукаапера́тара |
гукаапера́тараў |
| Т. |
гукаапера́тарам |
гукаапера́тарамі |
| М. |
гукаапера́тару |
гукаапера́тарах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
гукаапера́тарскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
гукаапера́тарскі |
гукаапера́тарская |
гукаапера́тарскае |
гукаапера́тарскія |
| Р. |
гукаапера́тарскага |
гукаапера́тарскай
гукаапера́тарскае |
гукаапера́тарскага |
гукаапера́тарскіх |
| Д. |
гукаапера́тарскаму |
гукаапера́тарскай |
гукаапера́тарскаму |
гукаапера́тарскім |
| В. |
гукаапера́тарскі (неадуш.)
гукаапера́тарскага (адуш.) |
гукаапера́тарскую |
гукаапера́тарскае |
гукаапера́тарскія (неадуш.)
гукаапера́тарскіх (адуш.) |
| Т. |
гукаапера́тарскім |
гукаапера́тарскай
гукаапера́тарскаю |
гукаапера́тарскім |
гукаапера́тарскімі |
| М. |
гукаапера́тарскім |
гукаапера́тарскай |
гукаапера́тарскім |
гукаапера́тарскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996.
гукаафармі́цель
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
гукаафармі́цель |
гукаафармі́целі |
| Р. |
гукаафармі́целя |
гукаафармі́целяў |
| Д. |
гукаафармі́целю |
гукаафармі́целям |
| В. |
гукаафармі́целя |
гукаафармі́целяў |
| Т. |
гукаафармі́целем |
гукаафармі́целямі |
| М. |
гукаафармі́целю |
гукаафармі́целях |
Крыніцы:
tsblm1996.
гукаба́чанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
гукаба́чанне |
| Р. |
гукаба́чання |
| Д. |
гукаба́чанню |
| В. |
гукаба́чанне |
| Т. |
гукаба́чаннем |
| М. |
гукаба́чанні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
гукава́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
гуку́е |
гуку́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
гукава́ў |
гукава́лі |
| ж. |
гукава́ла |
| н. |
гукава́ла |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
гуку́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
гукаві́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
гукаві́к |
гукавікі́ |
| Р. |
гукавіка́ |
гукавіко́ў |
| Д. |
гукавіку́ |
гукавіка́м |
| В. |
гукавіка́ |
гукавіко́ў |
| Т. |
гукавіко́м |
гукавіка́мі |
| М. |
гукавіку́ |
гукавіка́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
гукаво́браз
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
гукаво́браз |
гукаво́бразы |
| Р. |
гукаво́браза |
гукаво́бразаў |
| Д. |
гукаво́бразу |
гукаво́бразам |
| В. |
гукаво́браз |
гукаво́бразы |
| Т. |
гукаво́бразам |
гукаво́бразамі |
| М. |
гукаво́бразе |
гукаво́бразах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.