экстраардына́рны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
экстраардына́рны |
экстраардына́рная |
экстраардына́рнае |
экстраардына́рныя |
| Р. |
экстраардына́рнага |
экстраардына́рнай
экстраардына́рнае |
экстраардына́рнага |
экстраардына́рных |
| Д. |
экстраардына́рнаму |
экстраардына́рнай |
экстраардына́рнаму |
экстраардына́рным |
| В. |
экстраардына́рны (неадуш.)
экстраардына́рнага (адуш.) |
экстраардына́рную |
экстраардына́рнае |
экстраардына́рныя (неадуш.)
экстраардына́рных (адуш.) |
| Т. |
экстраардына́рным |
экстраардына́рнай
экстраардына́рнаю |
экстраардына́рным |
экстраардына́рнымі |
| М. |
экстраардына́рным |
экстраардына́рнай |
экстраардына́рным |
экстраардына́рных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
экстравага́нтна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| экстравага́нтна |
экстравага́нтней |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
экстравага́нтнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
экстравага́нтнасць |
| Р. |
экстравага́нтнасці |
| Д. |
экстравага́нтнасці |
| В. |
экстравага́нтнасць |
| Т. |
экстравага́нтнасцю |
| М. |
экстравага́нтнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
экстравага́нтны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
экстравага́нтны |
экстравага́нтная |
экстравага́нтнае |
экстравага́нтныя |
| Р. |
экстравага́нтнага |
экстравага́нтнай
экстравага́нтнае |
экстравага́нтнага |
экстравага́нтных |
| Д. |
экстравага́нтнаму |
экстравага́нтнай |
экстравага́нтнаму |
экстравага́нтным |
| В. |
экстравага́нтны (неадуш.)
экстравага́нтнага (адуш.) |
экстравага́нтную |
экстравага́нтнае |
экстравага́нтныя (неадуш.)
экстравага́нтных (адуш.) |
| Т. |
экстравага́нтным |
экстравага́нтнай
экстравага́нтнаю |
экстравага́нтным |
экстравага́нтнымі |
| М. |
экстравага́нтным |
экстравага́нтнай |
экстравага́нтным |
экстравага́нтных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
экстраваза́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
экстраваза́т |
| Р. |
экстраваза́ту |
| Д. |
экстраваза́ту |
| В. |
экстраваза́т |
| Т. |
экстраваза́там |
| М. |
экстраваза́це |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
экстраваза́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
экстраваза́цыя |
экстраваза́цыі |
| Р. |
экстраваза́цыі |
экстраваза́цый |
| Д. |
экстраваза́цыі |
экстраваза́цыям |
| В. |
экстраваза́цыю |
экстраваза́цыі |
| Т. |
экстраваза́цыяй
экстраваза́цыяю |
экстраваза́цыямі |
| М. |
экстраваза́цыі |
экстраваза́цыях |
Крыніцы:
krapivabr2012.
экстраве́рсія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
экстраве́рсія |
| Р. |
экстраве́рсіі |
| Д. |
экстраве́рсіі |
| В. |
экстраве́рсію |
| Т. |
экстраве́рсіяй
экстраве́рсіяю |
| М. |
экстраве́рсіі |
Крыніцы:
piskunou2012.
экстраве́рт
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
экстраве́рт |
экстраве́рты |
| Р. |
экстраве́рта |
экстраве́ртаў |
| Д. |
экстраве́рту |
экстраве́ртам |
| В. |
экстраве́рта |
экстраве́ртаў |
| Т. |
экстраве́ртам |
экстраве́ртамі |
| М. |
экстраве́рце |
экстраве́ртах |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
экстравертава́насць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
экстравертава́насць |
| Р. |
экстравертава́насці |
| Д. |
экстравертава́насці |
| В. |
экстравертава́насць |
| Т. |
экстравертава́насцю |
| М. |
экстравертава́насці |
Крыніцы:
piskunou2012.