Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеілмнортуцэ’
абвгдежзйклмнопрстуўфхцчш-

ха́ўканне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. ха́ўканне
Р. ха́ўкання
Д. ха́ўканню
В. ха́ўканне
Т. ха́ўканнем
М. ха́ўканні

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

ха́ўкаць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ха́ўкаю ха́ўкаем
2-я ас. ха́ўкаеш ха́ўкаеце
3-я ас. ха́ўкае ха́ўкаюць
Прошлы час
м. ха́ўкаў ха́ўкалі
ж. ха́ўкала
н. ха́ўкала
Загадны лад
2-я ас. ха́ўкай ха́ўкайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ха́ўкаючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ха́ўкнуць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ха́ўкну ха́ўкнем
2-я ас. ха́ўкнеш ха́ўкнеце
3-я ас. ха́ўкне ха́ўкнуць
Прошлы час
м. ха́ўкнуў ха́ўкнулі
ж. ха́ўкнула
н. ха́ўкнула
Загадны лад
2-я ас. ха́ўкні ха́ўкніце
Дзеепрыслоўе
прош. час ха́ўкнуўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

хаўко́рт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. хаўко́рт хаўко́рты
Р. хаўко́рта хаўко́ртаў
Д. хаўко́рту хаўко́ртам
В. хаўко́рт хаўко́рты
Т. хаўко́ртам хаўко́ртамі
М. хаўко́рце хаўко́ртах

Крыніцы: piskunou2012.

хаўлу́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. хаўлу́к хаўлукі́
Р. хаўлука́ хаўлуко́ў
Д. хаўлуку́ хаўлука́м
В. хаўлу́к хаўлукі́
Т. хаўлуко́м хаўлука́мі
М. хаўлуку́ хаўлука́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.

Хаўмы́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Хаўмы́
Р. Хаўмо́ў
Д. Хаўма́м
В. Хаўмы́
Т. Хаўма́мі
М. Хаўма́х

хаўпа́йп

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. хаўпа́йп хаўпа́йпы
Р. хаўпа́йпа хаўпа́йпаў
Д. хаўпа́йпу хаўпа́йпам
В. хаўпа́йп хаўпа́йпы
Т. хаўпа́йпам хаўпа́йпамі
М. хаўпа́йпе хаўпа́йпах

Крыніцы: piskunou2012.

хаўру́с

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. хаўру́с
Р. хаўру́су
Д. хаўру́су
В. хаўру́с
Т. хаўру́сам
М. хаўру́се

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

хаўрусава́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. хаўрусу́юся хаўрусу́емся
2-я ас. хаўрусу́ешся хаўрусу́ецеся
3-я ас. хаўрусу́ецца хаўрусу́юцца
Прошлы час
м. хаўрусава́ўся хаўрусава́ліся
ж. хаўрусава́лася
н. хаўрусава́лася
Загадны лад
2-я ас. хаўрусу́йся хаўрусу́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час хаўрусу́ючыся

Крыніцы: piskunou2012.

хаўрусава́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. хаўрусу́ю хаўрусу́ем
2-я ас. хаўрусу́еш хаўрусу́еце
3-я ас. хаўрусу́е хаўрусу́юць
Прошлы час
м. хаўрусава́ў хаўрусава́лі
ж. хаўрусава́ла
н. хаўрусава́ла
Загадны лад
2-я ас. хаўрусу́й хаўрусу́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час хаўрусу́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.