Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёіклмнопрстуфхцчшыьэюя
абвгджзійклмнпрстфхцчшэя

сумава́льны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сумава́льны сумава́льная сумава́льнае сумава́льныя
Р. сумава́льнага сумава́льнай
сумава́льнае		 сумава́льнага сумава́льных
Д. сумава́льнаму сумава́льнай сумава́льнаму сумава́льным
В. сумава́льны (неадуш.)
сумава́льнага (адуш.)		 сумава́льную сумава́льнае сумава́льныя (неадуш.)
сумава́льных (адуш.)
Т. сумава́льным сумава́льнай
сумава́льнаю		 сумава́льным сумава́льнымі
М. сумава́льным сумава́льнай сумава́льным сумава́льных

Крыніцы: piskunou2012.

сумава́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сумава́льны сумава́льная сумава́льнае сумава́льныя
Р. сумава́льнага сумава́льнай
сумава́льнае		 сумава́льнага сумава́льных
Д. сумава́льнаму сумава́льнай сумава́льнаму сумава́льным
В. сумава́льны (неадуш.)
сумава́льнага (адуш.)		 сумава́льную сумава́льнае сумава́льныя (неадуш.)
сумава́льных (адуш.)
Т. сумава́льным сумава́льнай
сумава́льнаю		 сумава́льным сумава́льнымі
М. сумава́льным сумава́льнай сумава́льным сумава́льных

Крыніцы: piskunou2012.

сумава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. сумава́нне
Р. сумава́ння
Д. сумава́нню
В. сумава́нне
Т. сумава́ннем
М. сумава́нні

Крыніцы: piskunou2012.

сумава́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. суму́ю суму́ем
2-я ас. суму́еш суму́еце
3-я ас. суму́е суму́юць
Прошлы час
м. сумава́ў сумава́лі
ж. сумава́ла
н. сумава́ла
Загадны лад
2-я ас. суму́й суму́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час суму́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

су́мавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. су́мавы су́мавая су́мавае су́мавыя
Р. су́мавага су́мавай
су́мавае		 су́мавага су́мавых
Д. су́маваму су́мавай су́маваму су́мавым
В. су́мавы (неадуш.)
су́мавага (адуш.)		 су́мавую су́мавае су́мавыя (неадуш.)
су́мавых (адуш.)
Т. су́мавым су́мавай
су́маваю		 су́мавым су́мавымі
М. су́мавым су́мавай су́мавым су́мавых

Іншыя варыянты: сумавы́.

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сумавы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сумавы́ сумава́я сумаво́е сумавы́я
Р. сумаво́га сумаво́й
сумаво́е		 сумаво́га сумавы́х
Д. сумаво́му сумаво́й сумаво́му сумавы́м
В. сумавы́ (неадуш.) сумаву́ю сумаво́е сумавы́я (неадуш.)
Т. сумавы́м сумаво́й
сумаво́ю		 сумавы́м сумавы́мі
М. сумавы́м сумаво́й сумавы́м сумавы́х

Іншыя варыянты: су́мавы.

Крыніцы: krapivabr2012.

сумаі́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сумаі́ст сумаі́сты
Р. сумаі́ста сумаі́стаў
Д. сумаі́сту сумаі́стам
В. сумаі́ста сумаі́стаў
Т. сумаі́стам сумаі́стамі
М. сумаі́сце сумаі́стах

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

сума́рна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
сума́рна сума́рней -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

сума́рнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. сума́рнасць
Р. сума́рнасці
Д. сума́рнасці
В. сума́рнасць
Т. сума́рнасцю
М. сума́рнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сума́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сума́рны сума́рная сума́рнае сума́рныя
Р. сума́рнага сума́рнай
сума́рнае		 сума́рнага сума́рных
Д. сума́рнаму сума́рнай сума́рнаму сума́рным
В. сума́рны (неадуш.)
сума́рнага (адуш.)		 сума́рную сума́рнае сума́рныя (неадуш.)
сума́рных (адуш.)
Т. сума́рным сума́рнай
сума́рнаю		 сума́рным сума́рнымі
М. сума́рным сума́рнай сума́рным сума́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.