Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвжзлмнорухыэ’
аоуыэ

дры́фтар

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дры́фтар дры́фтары
Р. дры́фтара дры́фтараў
Д. дры́фтару дры́фтарам
В. дры́фтар дры́фтары
Т. дры́фтарам дры́фтарамі
М. дры́фтары дры́фтарах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

дры́фтарны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дры́фтарны дры́фтарная дры́фтарнае дры́фтарныя
Р. дры́фтарнага дры́фтарнай
дры́фтарнае		 дры́фтарнага дры́фтарных
Д. дры́фтарнаму дры́фтарнай дры́фтарнаму дры́фтарным
В. дры́фтарны (неадуш.)
дры́фтарнага (адуш.)		 дры́фтарную дры́фтарнае дры́фтарныя (неадуш.)
дры́фтарных (адуш.)
Т. дры́фтарным дры́фтарнай
дры́фтарнаю		 дры́фтарным дры́фтарнымі
М. дры́фтарным дры́фтарнай дры́фтарным дры́фтарных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

дры́хнуць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дры́хну дры́хнем
2-я ас. дры́хнеш дры́хнеце
3-я ас. дры́хне дры́хнуць
Прошлы час
м. дры́хнуў дры́хнулі
ж. дры́хнула
н. дры́хнула
Загадны лад
2-я ас. дры́хні дры́хніце
Дзеепрыслоўе
цяп. час дры́хнучы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Дры́чын

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Дры́чын
Р. Дры́чына
Д. Дры́чыну
В. Дры́чын
Т. Дры́чынам
М. Дры́чыне

дры́чынскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дры́чынскі дры́чынская дры́чынскае дры́чынскія
Р. дры́чынскага дры́чынскай
дры́чынскае		 дры́чынскага дры́чынскіх
Д. дры́чынскаму дры́чынскай дры́чынскаму дры́чынскім
В. дры́чынскі (неадуш.)
дры́чынскага (адуш.)		 дры́чынскую дры́чынскае дры́чынскія (неадуш.)
дры́чынскіх (адуш.)
Т. дры́чынскім дры́чынскай
дры́чынскаю		 дры́чынскім дры́чынскімі
М. дры́чынскім дры́чынскай дры́чынскім дры́чынскіх

Крыніцы: piskunou2012.

дрыя́да

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дрыя́да дрыя́ды
Р. дрыя́ды дрыя́д
Д. дрыя́дзе дрыя́дам
В. дрыя́ду дрыя́д
Т. дрыя́дай
дрыя́даю		 дрыя́дамі
М. дрыя́дзе дрыя́дах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

дрыяпітэ́к

‘чалавекападобная малпа’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дрыяпітэ́к дрыяпітэ́кі
Р. дрыяпітэ́ка дрыяпітэ́каў
Д. дрыяпітэ́ку дрыяпітэ́кам
В. дрыяпітэ́ка дрыяпітэ́каў
Т. дрыяпітэ́кам дрыяпітэ́камі
М. дрыяпітэ́ку дрыяпітэ́ках

Крыніцы: piskunou2012.

Дрэ́бск

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Дрэ́бск
Р. Дрэ́бска
Д. Дрэ́бску
В. Дрэ́бск
Т. Дрэ́бскам
М. Дрэ́бску

дрэ́ва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дрэ́ва дрэ́вы
Р. дрэ́ва дрэ́ў
дрэ́ваў
Д. дрэ́ву дрэ́вам
В. дрэ́ва дрэ́вы
Т. дрэ́вам дрэ́вамі
М. дрэ́ве дрэ́вах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дрэваабро́бнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дрэваабро́бнік дрэваабро́бнікі
Р. дрэваабро́бніка дрэваабро́бнікаў
Д. дрэваабро́бніку дрэваабро́бнікам
В. дрэваабро́бніка дрэваабро́бнікаў
Т. дрэваабро́бнікам дрэваабро́бнікамі
М. дрэваабро́бніку дрэваабро́бніках

Крыніцы: piskunou2012.