Дры́чын

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Дры́чын
Р. Дры́чына
Д. Дры́чыну
В. Дры́чын
Т. Дры́чынам
М. Дры́чыне

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)