Verbum

анлайнавы слоўнік

мілаво́чна

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
мілаво́чна	-	-

Крыніцы: piskunou2012.

Мілагра́д

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

мілагра́дскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	мілагра́дскі	мілагра́дская	мілагра́дскае	мілагра́дскія
Р.	мілагра́дскага	мілагра́дскай мілагра́дскае	мілагра́дскага	мілагра́дскіх
Д.	мілагра́дскаму	мілагра́дскай	мілагра́дскаму	мілагра́дскім
В.	мілагра́дскі (неадуш.) мілагра́дскага (адуш.)	мілагра́дскую	мілагра́дскае	мілагра́дскія (неадуш.) мілагра́дскіх (адуш.)
Т.	мілагра́дскім	мілагра́дскай мілагра́дскаю	мілагра́дскім	мілагра́дскімі
М.	мілагра́дскім	мілагра́дскай	мілагра́дскім	мілагра́дскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

мілагу́кі

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	мілагу́кі	мілагу́кая	мілагу́кае	мілагу́кія
Р.	мілагу́кага	мілагу́кай мілагу́кае	мілагу́кага	мілагу́кіх
Д.	мілагу́каму	мілагу́кай	мілагу́каму	мілагу́кім
В.	мілагу́кі (неадуш.) мілагу́кага (адуш.)	мілагу́кую	мілагу́кае	мілагу́кія (неадуш.) мілагу́кіх (адуш.)
Т.	мілагу́кім	мілагу́кай мілагу́каю	мілагу́кім	мілагу́кімі
М.	мілагу́кім	мілагу́кай	мілагу́кім	мілагу́кіх

Крыніцы: piskunou2012.

мілагу́чна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
мілагу́чна	мілагу́чней	-

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

мілагу́чнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

мілагу́чны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	мілагу́чны	мілагу́чная	мілагу́чнае	мілагу́чныя
Р.	мілагу́чнага	мілагу́чнай мілагу́чнае	мілагу́чнага	мілагу́чных
Д.	мілагу́чнаму	мілагу́чнай	мілагу́чнаму	мілагу́чным
В.	мілагу́чны (неадуш.) мілагу́чнага (адуш.)	мілагу́чную	мілагу́чнае	мілагу́чныя (неадуш.) мілагу́чных (адуш.)
Т.	мілагу́чным	мілагу́чнай мілагу́чнаю	мілагу́чным	мілагу́чнымі
М.	мілагу́чным	мілагу́чнай	мілагу́чным	мілагу́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

мілада́йны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	мілада́йны	мілада́йная	мілада́йнае	мілада́йныя
Р.	мілада́йнага	мілада́йнай мілада́йнае	мілада́йнага	мілада́йных
Д.	мілада́йнаму	мілада́йнай	мілада́йнаму	мілада́йным
В.	мілада́йны (неадуш.) мілада́йнага (адуш.)	мілада́йную	мілада́йнае	мілада́йныя (неадуш.) мілада́йных (адуш.)
Т.	мілада́йным	мілада́йнай мілада́йнаю	мілада́йным	мілада́йнымі
М.	мілада́йным	мілада́йнай	мілада́йным	мілада́йных

Крыніцы: piskunou2012.

міладу́шна

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
міладу́шна	-	-

Крыніцы: piskunou2012.

міладу́шнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.