сульфітава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
сульфітава́ны |
сульфітава́ная |
сульфітава́нае |
сульфітава́ныя |
| Р. |
сульфітава́нага |
сульфітава́най сульфітава́нае |
сульфітава́нага |
сульфітава́ных |
| Д. |
сульфітава́наму |
сульфітава́най |
сульфітава́наму |
сульфітава́ным |
| В. |
сульфітава́ны (неадуш.) сульфітава́нага (адуш.) |
сульфітава́ную |
сульфітава́нае |
сульфітава́ныя (неадуш.) сульфітава́ных (адуш.) |
| Т. |
сульфітава́ным |
сульфітава́най сульфітава́наю |
сульфітава́ным |
сульфітава́нымі |
| М. |
сульфітава́ным |
сульфітава́най |
сульфітава́ным |
сульфітава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
сульфітава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
сульфітава́ны |
сульфітава́ная |
сульфітава́нае |
сульфітава́ныя |
| Р. |
сульфітава́нага |
сульфітава́най сульфітава́нае |
сульфітава́нага |
сульфітава́ных |
| Д. |
сульфітава́наму |
сульфітава́най |
сульфітава́наму |
сульфітава́ным |
| В. |
сульфітава́ны (неадуш.) сульфітава́нага (адуш.) |
сульфітава́ную |
сульфітава́нае |
сульфітава́ныя (неадуш.) сульфітава́ных (адуш.) |
| Т. |
сульфітава́ным |
сульфітава́най сульфітава́наю |
сульфітава́ным |
сульфітава́нымі |
| М. |
сульфітава́ным |
сульфітава́най |
сульфітава́ным |
сульфітава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
сульфітава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
сульфіту́ецца |
сульфіту́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
сульфітава́ўся |
сульфітава́ліся |
| ж. |
сульфітава́лася |
| н. |
сульфітава́лася |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
сульфіту́ючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
сульфітава́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
сульфіту́ецца |
сульфіту́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
сульфітава́ўся |
сульфітава́ліся |
| ж. |
сульфітава́лася |
| н. |
сульфітава́лася |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
сульфітава́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
сульфітава́ць
‘унесці (уносіць) дыяксід серы ў сок, мязгу або віно’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
сульфіту́ю |
сульфіту́ем |
| 2-я ас. |
сульфіту́еш |
сульфіту́еце |
| 3-я ас. |
сульфіту́е |
сульфіту́юць |
| Прошлы час |
| м. |
сульфітава́ў |
сульфітава́лі |
| ж. |
сульфітава́ла |
| н. |
сульфітава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
сульфіту́й |
сульфіту́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
сульфіту́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
сульфітава́ць
‘унесці (уносіць) дыяксід серы ў сок, мязгу або віно’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
сульфіту́ю |
сульфіту́ем |
| 2-я ас. |
сульфіту́еш |
сульфіту́еце |
| 3-я ас. |
сульфіту́е |
сульфіту́юць |
| Прошлы час |
| м. |
сульфітава́ў |
сульфітава́лі |
| ж. |
сульфітава́ла |
| н. |
сульфітава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
сульфіту́й |
сульфіту́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
сульфітава́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
сульфіта́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
сульфіта́цыя |
| Р. |
сульфіта́цыі |
| Д. |
сульфіта́цыі |
| В. |
сульфіта́цыю |
| Т. |
сульфіта́цыяй сульфіта́цыяю |
| М. |
сульфіта́цыі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.