Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

расчарава́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	расчару́юся	расчару́емся
2-я ас.	расчару́ешся	расчару́ецеся
3-я ас.	расчару́ецца	расчару́юцца
Прошлы час
м.	расчарава́ўся	расчарава́ліся
ж.	расчарава́лася
н.	расчарава́лася
Загадны лад
2-я ас.	расчару́йся	расчару́йцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час	расчарава́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

расчарава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	расчару́ю	расчару́ем
2-я ас.	расчару́еш	расчару́еце
3-я ас.	расчару́е	расчару́юць
Прошлы час
м.	расчарава́ў	расчарава́лі
ж.	расчарава́ла
н.	расчарава́ла
Загадны лад
2-я ас.	расчару́й	расчару́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час	расчарава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

расчаранкава́ны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	расчаранкава́ны	расчаранкава́ная	расчаранкава́нае	расчаранкава́ныя
Р.	расчаранкава́нага	расчаранкава́най расчаранкава́нае	расчаранкава́нага	расчаранкава́ных
Д.	расчаранкава́наму	расчаранкава́най	расчаранкава́наму	расчаранкава́ным
В.	расчаранкава́ны (неадуш.) расчаранкава́нага (адуш.)	расчаранкава́ную	расчаранкава́нае	расчаранкава́ныя (неадуш.) расчаранкава́ных (адуш.)
Т.	расчаранкава́ным	расчаранкава́най расчаранкава́наю	расчаранкава́ным	расчаранкава́нымі
М.	расчаранкава́ным	расчаранкава́най	расчаранкава́ным	расчаранкава́ных

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012.

расчаранкава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	расчаранкава́ны	расчаранкава́ная	расчаранкава́нае	расчаранкава́ныя
Р.	расчаранкава́нага	расчаранкава́най расчаранкава́нае	расчаранкава́нага	расчаранкава́ных
Д.	расчаранкава́наму	расчаранкава́най	расчаранкава́наму	расчаранкава́ным
В.	расчаранкава́ны (неадуш.) расчаранкава́нага (адуш.)	расчаранкава́ную	расчаранкава́нае	расчаранкава́ныя (неадуш.) расчаранкава́ных (адуш.)
Т.	расчаранкава́ным	расчаранкава́най расчаранкава́наю	расчаранкава́ным	расчаранкава́нымі
М.	расчаранкава́ным	расчаранкава́най	расчаранкава́ным	расчаранкава́ных

Кароткая форма: расчаранкава́на.

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012.

расчаранкава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	расчаранку́ю	расчаранку́ем
2-я ас.	расчаранку́еш	расчаранку́еце
3-я ас.	расчаранку́е	расчаранку́юць
Прошлы час
м.	расчаранкава́ў	расчаранкава́лі
ж.	расчаранкава́ла
н.	расчаранкава́ла
Загадны лад
2-я ас.	расчаранку́й	расчаранку́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час	расчаранкава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

расчаранко́ўвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
	адз.	мн.
1-я ас.	-	-
2-я ас.	-	-
3-я ас.	расчаранко́ўваецца	расчаранко́ўваюцца
Прошлы час
м.	расчаранко́ўваўся	расчаранко́ўваліся
ж.	расчаранко́ўвалася
н.	расчаранко́ўвалася

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

расчаранко́ўваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
	адз.	мн.
1-я ас.	расчаранко́ўваю	расчаранко́ўваем
2-я ас.	расчаранко́ўваеш	расчаранко́ўваеце
3-я ас.	расчаранко́ўвае	расчаранко́ўваюць
Прошлы час
м.	расчаранко́ўваў	расчаранко́ўвалі
ж.	расчаранко́ўвала
н.	расчаранко́ўвала
Загадны лад
2-я ас.	расчаранко́ўвай	расчаранко́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час	расчаранко́ўваючы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

расчаро́ўванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	расчаро́ўванне	расчаро́ўванні
Р.	расчаро́ўвання	расчаро́ўванняў
Д.	расчаро́ўванню	расчаро́ўванням
В.	расчаро́ўванне	расчаро́ўванні
Т.	расчаро́ўваннем	расчаро́ўваннямі
М.	расчаро́ўванні	расчаро́ўваннях

Крыніцы: piskunou2012.

расчаро́ўвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
	адз.	мн.
1-я ас.	расчаро́ўваюся	расчаро́ўваемся
2-я ас.	расчаро́ўваешся	расчаро́ўваецеся
3-я ас.	расчаро́ўваецца	расчаро́ўваюцца
Прошлы час
м.	расчаро́ўваўся	расчаро́ўваліся
ж.	расчаро́ўвалася
н.	расчаро́ўвалася
Загадны лад
2-я ас.	расчаро́ўвайся	расчаро́ўвайцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час	расчаро́ўваючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

расчаро́ўваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
	адз.	мн.
1-я ас.	расчаро́ўваю	расчаро́ўваем
2-я ас.	расчаро́ўваеш	расчаро́ўваеце
3-я ас.	расчаро́ўвае	расчаро́ўваюць
Прошлы час
м.	расчаро́ўваў	расчаро́ўвалі
ж.	расчаро́ўвала
н.	расчаро́ўвала
Загадны лад
2-я ас.	расчаро́ўвай	расчаро́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час	расчаро́ўваючы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Verbum

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)