сульфідава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
сульфідава́ны |
сульфідава́ная |
сульфідава́нае |
сульфідава́ныя |
| Р. |
сульфідава́нага |
сульфідава́най сульфідава́нае |
сульфідава́нага |
сульфідава́ных |
| Д. |
сульфідава́наму |
сульфідава́най |
сульфідава́наму |
сульфідава́ным |
| В. |
сульфідава́ны (неадуш.) сульфідава́нага (адуш.) |
сульфідава́ную |
сульфідава́нае |
сульфідава́ныя (неадуш.) сульфідава́ных (адуш.) |
| Т. |
сульфідава́ным |
сульфідава́най сульфідава́наю |
сульфідава́ным |
сульфідава́нымі |
| М. |
сульфідава́ным |
сульфідава́най |
сульфідава́ным |
сульфідава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
сульфідава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
сульфідава́ны |
сульфідава́ная |
сульфідава́нае |
сульфідава́ныя |
| Р. |
сульфідава́нага |
сульфідава́най сульфідава́нае |
сульфідава́нага |
сульфідава́ных |
| Д. |
сульфідава́наму |
сульфідава́най |
сульфідава́наму |
сульфідава́ным |
| В. |
сульфідава́ны (неадуш.) сульфідава́нага (адуш.) |
сульфідава́ную |
сульфідава́нае |
сульфідава́ныя (неадуш.) сульфідава́ных (адуш.) |
| Т. |
сульфідава́ным |
сульфідава́най сульфідава́наю |
сульфідава́ным |
сульфідава́нымі |
| М. |
сульфідава́ным |
сульфідава́най |
сульфідава́ным |
сульфідава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
сульфідава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
сульфіду́ецца |
сульфіду́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
сульфідава́ўся |
сульфідава́ліся |
| ж. |
сульфідава́лася |
| н. |
сульфідава́лася |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
сульфіду́ючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
сульфідава́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
сульфіду́ецца |
сульфіду́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
сульфідава́ўся |
сульфідава́ліся |
| ж. |
сульфідава́лася |
| н. |
сульфідава́лася |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
сульфідава́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
сульфідава́ць
‘пераўтварыць (пераўтвараць) вокіслы або металы ў сульфідную форму’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
сульфіду́ю |
сульфіду́ем |
| 2-я ас. |
сульфіду́еш |
сульфіду́еце |
| 3-я ас. |
сульфіду́е |
сульфіду́юць |
| Прошлы час |
| м. |
сульфідава́ў |
сульфідава́лі |
| ж. |
сульфідава́ла |
| н. |
сульфідава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
сульфіду́й |
сульфіду́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
сульфіду́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
сульфідава́ць
‘пераўтварыць (пераўтвараць) вокіслы або металы ў сульфідную форму’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
сульфіду́ю |
сульфіду́ем |
| 2-я ас. |
сульфіду́еш |
сульфіду́еце |
| 3-я ас. |
сульфіду́е |
сульфіду́юць |
| Прошлы час |
| м. |
сульфідава́ў |
сульфідава́лі |
| ж. |
сульфідава́ла |
| н. |
сульфідава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
сульфіду́й |
сульфіду́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
сульфідава́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
сульфідзі́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
сульфідзі́н |
| Р. |
сульфідзі́ну |
| Д. |
сульфідзі́ну |
| В. |
сульфідзі́н |
| Т. |
сульфідзі́нам |
| М. |
сульфідзі́не |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
сульфі́дны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
сульфі́дны |
сульфі́дная |
сульфі́днае |
сульфі́дныя |
| Р. |
сульфі́днага |
сульфі́днай сульфі́днае |
сульфі́днага |
сульфі́дных |
| Д. |
сульфі́днаму |
сульфі́днай |
сульфі́днаму |
сульфі́дным |
| В. |
сульфі́дны (неадуш.) сульфі́днага (адуш.) |
сульфі́дную |
сульфі́днае |
сульфі́дныя (неадуш.) сульфі́дных (адуш.) |
| Т. |
сульфі́дным |
сульфі́днай сульфі́днаю |
сульфі́дным |
сульфі́днымі |
| М. |
сульфі́дным |
сульфі́днай |
сульфі́дным |
сульфі́дных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сульфі́раванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
сульфі́раванне |
| Р. |
сульфі́равання |
| Д. |
сульфі́раванню |
| В. |
сульфі́раванне |
| Т. |
сульфі́раваннем |
| М. |
сульфі́раванні |
Крыніцы:
nazounik2008,
sbm2012.
сульфі́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
сульфі́т |
сульфі́ты |
| Р. |
сульфі́ту |
сульфі́таў |
| Д. |
сульфі́ту |
сульфі́там |
| В. |
сульфі́т |
сульфі́ты |
| Т. |
сульфі́там |
сульфі́тамі |
| М. |
сульфі́це |
сульфі́тах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.