аўтэнтыфіка́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| аўтэнтыфіка́цыя | |
| аўтэнтыфіка́цыі | |
| аўтэнтыфіка́цыі | |
| аўтэнтыфіка́цыю | |
| аўтэнтыфіка́цыяй аўтэнтыфіка́цыяю |
|
| аўтэнтыфіка́цыі |
Крыніцы:
Verbum
анлайнавы слоўнікГраматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
Скарачэнніаўтэнты́чна
прыслоўе
| аўтэнты́чна | - | - |
Крыніцы:
аўтэнты́чнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
| аўтэнты́чнасць | |
| аўтэнты́чнасці | |
| аўтэнты́чнасці | |
| аўтэнты́чнасць | |
| аўтэнты́чнасцю | |
| аўтэнты́чнасці |
Крыніцы:
аўтэнты́чны
прыметнік, адносны
| аўтэнты́чны | аўтэнты́чная | аўтэнты́чнае | аўтэнты́чныя | |
| аўтэнты́чнага | аўтэнты́чнай аўтэнты́чнае |
аўтэнты́чнага | аўтэнты́чных | |
| аўтэнты́чнаму | аўтэнты́чнай | аўтэнты́чнаму | аўтэнты́чным | |
| аўтэнты́чны ( аўтэнты́чнага ( |
аўтэнты́чную | аўтэнты́чнае | аўтэнты́чныя ( аўтэнты́чных ( |
|
| аўтэнты́чным | аўтэнты́чнай аўтэнты́чнаю |
аўтэнты́чным | аўтэнты́чнымі | |
| аўтэнты́чным | аўтэнты́чнай | аўтэнты́чным | аўтэнты́чных | |
Крыніцы:
Аўхі́мкі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Аўхі́мкі | |
| Аўхі́мак Аўхі́мкаў |
|
| Аўхі́мкам | |
| Аўхі́мкі | |
| Аўхі́мкамі | |
| Аўхі́мках |
Аўху́ты
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Аўху́ты | |
| Аўху́т Аўху́таў |
|
| Аўху́там | |
| Аўху́ты | |
| Аўху́тамі | |
| Аўху́тах |
аўцабы́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| аўцабы́к | аўцабыкі́ | |
| аўцабыка́ | аўцабыко́ў | |
| аўцабыку́ | аўцабыка́м | |
| аўцабыка́ | аўцабыко́ў | |
| аўцабыко́м | аўцабыка́мі | |
| аўцабыку́ | аўцабыка́х |
Крыніцы:
аўцама́тка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| аўцама́тка | аўцама́ткі | |
| аўцама́ткі | аўцама́так | |
| аўцама́тцы | аўцама́ткам | |
| аўцама́тку | аўцама́так | |
| аўцама́ткай аўцама́ткаю |
аўцама́ткамі | |
| аўцама́тцы | аўцама́тках |
Крыніцы:
аўча́р
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| аўча́р | аўчары́ | |
| аўчара́ | аўчаро́ў | |
| аўчару́ | аўчара́м | |
| аўчара́ | аўчаро́ў | |
| аўчаро́м | аўчара́мі | |
| аўчару́ | аўчара́х |
Крыніцы:
аўча́рка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| аўча́рка | аўча́ркі | |
| аўча́ркі | аўча́рак | |
| аўча́рцы | аўча́ркам | |
| аўча́рку | аўча́рак | |
| аўча́ркай аўча́ркаю |
аўча́ркамі | |
| аўча́рцы | аўча́рках |
Крыніцы: