аўтэнты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аўтэнты́чны аўтэнты́чная аўтэнты́чнае аўтэнты́чныя
Р. аўтэнты́чнага аўтэнты́чнай
аўтэнты́чнае		 аўтэнты́чнага аўтэнты́чных
Д. аўтэнты́чнаму аўтэнты́чнай аўтэнты́чнаму аўтэнты́чным
В. аўтэнты́чны (неадуш.)
аўтэнты́чнага (адуш.)		 аўтэнты́чную аўтэнты́чнае аўтэнты́чныя (неадуш.)
аўтэнты́чных (адуш.)
Т. аўтэнты́чным аўтэнты́чнай
аўтэнты́чнаю		 аўтэнты́чным аўтэнты́чнымі
М. аўтэнты́чным аўтэнты́чнай аўтэнты́чным аўтэнты́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)