аўцама́тка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. аўцама́тка аўцама́ткі
Р. аўцама́ткі аўцама́так
Д. аўцама́тцы аўцама́ткам
В. аўцама́тку аўцама́так
Т. аўцама́ткай
аўцама́ткаю		 аўцама́ткамі
М. аўцама́тцы аўцама́тках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)