пераво́зчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
пераво́зчык |
пераво́зчыкі |
| Р. |
пераво́зчыка |
пераво́зчыкаў |
| Д. |
пераво́зчыку |
пераво́зчыкам |
| В. |
пераво́зчыка |
пераво́зчыкаў |
| Т. |
пераво́зчыкам |
пераво́зчыкамі |
| М. |
пераво́зчыку |
пераво́зчыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
пераво́зчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
пераво́зчык |
пераво́зчыкі |
| Р. |
пераво́зчыка |
пераво́зчыкаў |
| Д. |
пераво́зчыку |
пераво́зчыкам |
| В. |
пераво́зчыка |
пераво́зчыкаў |
| Т. |
пераво́зчыкам |
пераво́зчыкамі |
| М. |
пераво́зчыку |
пераво́зчыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
пераво́зчыца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
пераво́зчыца |
пераво́зчыцы |
| Р. |
пераво́зчыцы |
пераво́зчыц |
| Д. |
пераво́зчыцы |
пераво́зчыцам |
| В. |
пераво́зчыцу |
пераво́зчыц |
| Т. |
пераво́зчыцай пераво́зчыцаю |
пераво́зчыцамі |
| М. |
пераво́зчыцы |
пераво́зчыцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
пераво́зчыцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пераво́зчыцкі |
пераво́зчыцкая |
пераво́зчыцкае |
пераво́зчыцкія |
| Р. |
пераво́зчыцкага |
пераво́зчыцкай пераво́зчыцкае |
пераво́зчыцкага |
пераво́зчыцкіх |
| Д. |
пераво́зчыцкаму |
пераво́зчыцкай |
пераво́зчыцкаму |
пераво́зчыцкім |
| В. |
пераво́зчыцкі (неадуш.) пераво́зчыцкага (адуш.) |
пераво́зчыцкую |
пераво́зчыцкае |
пераво́зчыцкія (неадуш.) пераво́зчыцкіх (адуш.) |
| Т. |
пераво́зчыцкім |
пераво́зчыцкай пераво́зчыцкаю |
пераво́зчыцкім |
пераво́зчыцкімі |
| М. |
пераво́зчыцкім |
пераво́зчыцкай |
пераво́зчыцкім |
пераво́зчыцкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Пераво́зы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Пераво́зы |
| Р. |
Пераво́заў |
| Д. |
Пераво́зам |
| В. |
Пераво́зы |
| Т. |
Пераво́замі |
| М. |
Пераво́зах |
пераво́раны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пераво́раны |
пераво́раная |
пераво́ранае |
пераво́раныя |
| Р. |
пераво́ранага |
пераво́ранай пераво́ранае |
пераво́ранага |
пераво́раных |
| Д. |
пераво́ранаму |
пераво́ранай |
пераво́ранаму |
пераво́раным |
| В. |
пераво́раны (неадуш.) пераво́ранага (адуш.) |
пераво́раную |
пераво́ранае |
пераво́раныя (неадуш.) пераво́раных (адуш.) |
| Т. |
пераво́раным |
пераво́ранай пераво́ранаю |
пераво́раным |
пераво́ранымі |
| М. |
пераво́раным |
пераво́ранай |
пераво́раным |
пераво́раных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
пераво́раны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пераво́раны |
пераво́раная |
пераво́ранае |
пераво́раныя |
| Р. |
пераво́ранага |
пераво́ранай пераво́ранае |
пераво́ранага |
пераво́раных |
| Д. |
пераво́ранаму |
пераво́ранай |
пераво́ранаму |
пераво́раным |
| В. |
пераво́раны (неадуш.) пераво́ранага (адуш.) |
пераво́раную |
пераво́ранае |
пераво́раныя (неадуш.) пераво́раных (адуш.) |
| Т. |
пераво́раным |
пераво́ранай пераво́ранаю |
пераво́раным |
пераво́ранымі |
| М. |
пераво́раным |
пераво́ранай |
пераво́раным |
пераво́раных |
Кароткая форма: пераво́рана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
пераво́рванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
пераво́рванне |
| Р. |
пераво́рвання |
| Д. |
пераво́рванню |
| В. |
пераво́рванне |
| Т. |
пераво́рваннем |
| М. |
пераво́рванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
пераво́рвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
пераво́рваецца |
пераво́рваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
пераво́рваўся |
пераво́рваліся |
| ж. |
пераво́рвалася |
| н. |
пераво́рвалася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
пераво́рваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
пераво́рваю |
пераво́рваем |
| 2-я ас. |
пераво́рваеш |
пераво́рваеце |
| 3-я ас. |
пераво́рвае |
пераво́рваюць |
| Прошлы час |
| м. |
пераво́рваў |
пераво́рвалі |
| ж. |
пераво́рвала |
| н. |
пераво́рвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
пераво́рвай |
пераво́рвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
пераво́рваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.