сінкрэтызава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
сінкрэтызава́ны |
сінкрэтызава́ная |
сінкрэтызава́нае |
сінкрэтызава́ныя |
| Р. |
сінкрэтызава́нага |
сінкрэтызава́най
сінкрэтызава́нае |
сінкрэтызава́нага |
сінкрэтызава́ных |
| Д. |
сінкрэтызава́наму |
сінкрэтызава́най |
сінкрэтызава́наму |
сінкрэтызава́ным |
| В. |
сінкрэтызава́ны (неадуш.)
сінкрэтызава́нага (адуш.) |
сінкрэтызава́ную |
сінкрэтызава́нае |
сінкрэтызава́ныя (неадуш.)
сінкрэтызава́ных (адуш.) |
| Т. |
сінкрэтызава́ным |
сінкрэтызава́най
сінкрэтызава́наю |
сінкрэтызава́ным |
сінкрэтызава́нымі |
| М. |
сінкрэтызава́ным |
сінкрэтызава́най |
сінкрэтызава́ным |
сінкрэтызава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
сінкрэтызава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
сінкрэтызава́ны |
сінкрэтызава́ная |
сінкрэтызава́нае |
сінкрэтызава́ныя |
| Р. |
сінкрэтызава́нага |
сінкрэтызава́най
сінкрэтызава́нае |
сінкрэтызава́нага |
сінкрэтызава́ных |
| Д. |
сінкрэтызава́наму |
сінкрэтызава́най |
сінкрэтызава́наму |
сінкрэтызава́ным |
| В. |
сінкрэтызава́ны (неадуш.)
сінкрэтызава́нага (адуш.) |
сінкрэтызава́ную |
сінкрэтызава́нае |
сінкрэтызава́ныя (неадуш.)
сінкрэтызава́ных (адуш.) |
| Т. |
сінкрэтызава́ным |
сінкрэтызава́най
сінкрэтызава́наю |
сінкрэтызава́ным |
сінкрэтызава́нымі |
| М. |
сінкрэтызава́ным |
сінкрэтызава́най |
сінкрэтызава́ным |
сінкрэтызава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
сінкрэты́зм
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
сінкрэты́зм |
| Р. |
сінкрэты́зму |
| Д. |
сінкрэты́зму |
| В. |
сінкрэты́зм |
| Т. |
сінкрэты́змам |
| М. |
сінкрэты́зме |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сінкрэты́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
сінкрэты́ст |
сінкрэты́сты |
| Р. |
сінкрэты́ста |
сінкрэты́стаў |
| Д. |
сінкрэты́сту |
сінкрэты́стам |
| В. |
сінкрэты́ста |
сінкрэты́стаў |
| Т. |
сінкрэты́стам |
сінкрэты́стамі |
| М. |
сінкрэты́сце |
сінкрэты́стах |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
сінкрэты́чна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| сінкрэты́чна |
сінкрэты́чней |
- |
сінкрэты́чнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
сінкрэты́чнасць |
| Р. |
сінкрэты́чнасці |
| Д. |
сінкрэты́чнасці |
| В. |
сінкрэты́чнасць |
| Т. |
сінкрэты́чнасцю |
| М. |
сінкрэты́чнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
сінкрэты́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
сінкрэты́чны |
сінкрэты́чная |
сінкрэты́чнае |
сінкрэты́чныя |
| Р. |
сінкрэты́чнага |
сінкрэты́чнай
сінкрэты́чнае |
сінкрэты́чнага |
сінкрэты́чных |
| Д. |
сінкрэты́чнаму |
сінкрэты́чнай |
сінкрэты́чнаму |
сінкрэты́чным |
| В. |
сінкрэты́чны (неадуш.)
сінкрэты́чнага (адуш.) |
сінкрэты́чную |
сінкрэты́чнае |
сінкрэты́чныя (неадуш.)
сінкрэты́чных (адуш.) |
| Т. |
сінкрэты́чным |
сінкрэты́чнай
сінкрэты́чнаю |
сінкрэты́чным |
сінкрэты́чнымі |
| М. |
сінкрэты́чным |
сінкрэты́чнай |
сінкрэты́чным |
сінкрэты́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сіно́вія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
сіно́вія |
| Р. |
сіно́віі |
| Д. |
сіно́віі |
| В. |
сіно́вію |
| Т. |
сіно́віяй
сіно́віяю |
| М. |
сіно́віі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
сіно́д
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
сіно́д |
сіно́ды |
| Р. |
сіно́да |
сіно́даў |
| Д. |
сіно́ду |
сіно́дам |
| В. |
сіно́д |
сіно́ды |
| Т. |
сіно́дам |
сіно́дамі |
| М. |
сіно́дзе |
сіно́дах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.