сінкрэты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сінкрэты́чны сінкрэты́чная сінкрэты́чнае сінкрэты́чныя
Р. сінкрэты́чнага сінкрэты́чнай
сінкрэты́чнае		 сінкрэты́чнага сінкрэты́чных
Д. сінкрэты́чнаму сінкрэты́чнай сінкрэты́чнаму сінкрэты́чным
В. сінкрэты́чны (неадуш.)
сінкрэты́чнага (адуш.)		 сінкрэты́чную сінкрэты́чнае сінкрэты́чныя (неадуш.)
сінкрэты́чных (адуш.)
Т. сінкрэты́чным сінкрэты́чнай
сінкрэты́чнаю		 сінкрэты́чным сінкрэты́чнымі
М. сінкрэты́чным сінкрэты́чнай сінкрэты́чным сінкрэты́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)