сінкрэты́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| сінкрэты́ст | сінкрэты́сты | |
| сінкрэты́ста | сінкрэты́стаў | |
| сінкрэты́сту | сінкрэты́стам | |
| сінкрэты́ста | сінкрэты́стаў | |
| сінкрэты́стам | сінкрэты́стамі | |
| сінкрэты́сце | сінкрэты́стах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)