сінкрэты́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сінкрэты́ст сінкрэты́сты
Р. сінкрэты́ста сінкрэты́стаў
Д. сінкрэты́сту сінкрэты́стам
В. сінкрэты́ста сінкрэты́стаў
Т. сінкрэты́стам сінкрэты́стамі
М. сінкрэты́сце сінкрэты́стах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)