Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

ве́руючая

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
ж. -
Н. ве́руючая ве́руючыя
Р. ве́руючай ве́руючых
Д. ве́руючай ве́руючым
В. ве́руючую ве́руючых
Т. ве́руючай
ве́руючаю
ве́руючымі
М. ве́руючай ве́руючых

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

веруючы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. веруючы веруючая веруючае веруючыя
Р. веруючага веруючай
веруючае
веруючага веруючых
Д. веруючаму веруючай веруючаму веруючым
В. веруючы
веруючага
веруючую веруючае веруючыя
Т. веруючым веруючай
веруючаю
веруючым веруючымі
М. веруючым веруючай веруючым веруючых

ве́руючы

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
м. -
Н. ве́руючы ве́руючыя
Р. ве́руючага ве́руючых
Д. ве́руючаму ве́руючым
В. ве́руючага ве́руючых
Т. ве́руючым ве́руючымі
М. ве́руючым ве́руючых

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

веруючы

дзеепрыметнік, незалежны стан, цяперашні час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. веруючы веруючая веруючае веруючыя
Р. веруючага веруючай
веруючае
веруючага веруючых
Д. веруючаму веруючай веруючаму веруючым
В. веруючы
веруючага
веруючую веруючае веруючыя
Т. веруючым веруючай
веруючаю
веруючым веруючымі
М. веруючым веруючай веруючым веруючых

ве́рф

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз. мн.
Н. ве́рф ве́рфі
Р. ве́рфі ве́рфей
ве́рфяў
Д. ве́рфі ве́рфям
В. ве́рф ве́рфі
Т. ве́рф’ю ве́рфямі
М. ве́рфі ве́рфях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ве́рфавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ве́рфавы ве́рфавая ве́рфавае ве́рфавыя
Р. ве́рфавага ве́рфавай
ве́рфавае
ве́рфавага ве́рфавых
Д. ве́рфаваму ве́рфавай ве́рфаваму ве́рфавым
В. ве́рфавы (неадуш.)
ве́рфавага (адуш.)
ве́рфавую ве́рфавае ве́рфавыя (неадуш.)
ве́рфавых (адуш.)
Т. ве́рфавым ве́рфавай
ве́рфаваю
ве́рфавым ве́рфавымі
М. ве́рфавым ве́рфавай ве́рфавым ве́рфавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ве́рфны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ве́рфны ве́рфная ве́рфнае ве́рфныя
Р. ве́рфнага ве́рфнай
ве́рфнае
ве́рфнага ве́рфных
Д. ве́рфнаму ве́рфнай ве́рфнаму ве́рфным
В. ве́рфны (неадуш.)
ве́рфнага (адуш.)
ве́рфную ве́рфнае ве́рфныя (неадуш.)
ве́рфных (адуш.)
Т. ве́рфным ве́рфнай
ве́рфнаю
ве́рфным ве́рфнымі
М. ве́рфным ве́рфнай ве́рфным ве́рфных

Крыніцы: piskunou2012.

ве́рх

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ве́рх вярхі́
Р. ве́рху вярхо́ў
Д. ве́рху вярха́м
В. ве́рх вярхі́
Т. ве́рхам вярха́мі
М. ве́рсе вярха́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

верхава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. верхава́нне верхава́нні
Р. верхава́ння верхава́нняў
Д. верхава́нню верхава́нням
В. верхава́нне верхава́нні
Т. верхава́ннем верхава́ннямі
М. верхава́нні верхава́ннях

Крыніцы: piskunou2012.

верхаве́нства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. верхаве́нства
Р. верхаве́нства
Д. верхаве́нству
В. верхаве́нства
Т. верхаве́нствам
М. верхаве́нстве

Крыніцы: piskunou2012.