ве́руючая
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
ве́руючая | ве́руючыя | |
ве́руючай | ве́руючых | |
ве́руючай | ве́руючым | |
ве́руючую | ве́руючых | |
ве́руючай ве́руючаю |
ве́руючымі | |
ве́руючай | ве́руючых |
Крыніцы:
ве́руючая
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
ве́руючая | ве́руючыя | |
ве́руючай | ве́руючых | |
ве́руючай | ве́руючым | |
ве́руючую | ве́руючых | |
ве́руючай ве́руючаю |
ве́руючымі | |
ве́руючай | ве́руючых |
Крыніцы:
веруючы
прыметнік, адносны
веруючы | веруючая | веруючае | веруючыя | |
веруючага | веруючай веруючае |
веруючага | веруючых | |
веруючаму | веруючай | веруючаму | веруючым | |
веруючы веруючага |
веруючую | веруючае | веруючыя | |
веруючым | веруючай веруючаю |
веруючым | веруючымі | |
веруючым | веруючай | веруючым | веруючых |
ве́руючы
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
ве́руючы | ве́руючыя | |
ве́руючага | ве́руючых | |
ве́руючаму | ве́руючым | |
ве́руючага | ве́руючых | |
ве́руючым | ве́руючымі | |
ве́руючым | ве́руючых |
Крыніцы:
веруючы
дзеепрыметнік, незалежны стан, цяперашні час, незакончанае трыванне
веруючы | веруючая | веруючае | веруючыя | |
веруючага | веруючай веруючае |
веруючага | веруючых | |
веруючаму | веруючай | веруючаму | веруючым | |
веруючы веруючага |
веруючую | веруючае | веруючыя | |
веруючым | веруючай веруючаю |
веруючым | веруючымі | |
веруючым | веруючай | веруючым | веруючых |
ве́рф
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
ве́рф | ве́рфі | |
ве́рфі | ве́рфей ве́рфяў |
|
ве́рфі | ве́рфям | |
ве́рф | ве́рфі | |
ве́рф’ю | ве́рфямі | |
ве́рфі | ве́рфях |
Крыніцы:
ве́рфавы
прыметнік, адносны
ве́рфавы | ве́рфавая | ве́рфавае | ве́рфавыя | |
ве́рфавага | ве́рфавай ве́рфавае |
ве́рфавага | ве́рфавых | |
ве́рфаваму | ве́рфавай | ве́рфаваму | ве́рфавым | |
ве́рфавы ( ве́рфавага ( |
ве́рфавую | ве́рфавае | ве́рфавыя ( ве́рфавых ( |
|
ве́рфавым | ве́рфавай ве́рфаваю |
ве́рфавым | ве́рфавымі | |
ве́рфавым | ве́рфавай | ве́рфавым | ве́рфавых |
Крыніцы:
ве́рфны
прыметнік, адносны
ве́рфны | ве́рфная | ве́рфнае | ве́рфныя | |
ве́рфнага | ве́рфнай ве́рфнае |
ве́рфнага | ве́рфных | |
ве́рфнаму | ве́рфнай | ве́рфнаму | ве́рфным | |
ве́рфны ( ве́рфнага ( |
ве́рфную | ве́рфнае | ве́рфныя ( ве́рфных ( |
|
ве́рфным | ве́рфнай ве́рфнаю |
ве́рфным | ве́рфнымі | |
ве́рфным | ве́рфнай | ве́рфным | ве́рфных |
Крыніцы:
ве́рх
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
ве́рх | вярхі́ | |
ве́рху | вярхо́ў | |
ве́рху | вярха́м | |
ве́рх | вярхі́ | |
ве́рхам | вярха́мі | |
ве́рсе | вярха́х |
Крыніцы:
верхава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
верхава́нне | верхава́нні | |
верхава́ння | верхава́нняў | |
верхава́нню | верхава́нням | |
верхава́нне | верхава́нні | |
верхава́ннем | верхава́ннямі | |
верхава́нні | верхава́ннях |
Крыніцы:
верхаве́нства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
верхаве́нства | |
верхаве́нства | |
верхаве́нству | |
верхаве́нства | |
верхаве́нствам | |
верхаве́нстве |
Крыніцы: