ве́руючая

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
ж. -
Н. ве́руючая ве́руючыя
Р. ве́руючай ве́руючых
Д. ве́руючай ве́руючым
В. ве́руючую ве́руючых
Т. ве́руючай
ве́руючаю		 ве́руючымі
М. ве́руючай ве́руючых

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)