Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзклмнопрстуўхцчшя
абвгдежікостуфцшэ-’

індукты́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. індукты́ўны індукты́ўная індукты́ўнае індукты́ўныя
Р. індукты́ўнага індукты́ўнай
індукты́ўнае		 індукты́ўнага індукты́ўных
Д. індукты́ўнаму індукты́ўнай індукты́ўнаму індукты́ўным
В. індукты́ўны (неадуш.)
індукты́ўнага (адуш.)		 індукты́ўную індукты́ўнае індукты́ўныя (неадуш.)
індукты́ўных (адуш.)
Т. індукты́ўным індукты́ўнай
індукты́ўнаю		 індукты́ўным індукты́ўнымі
М. індукты́ўным індукты́ўнай індукты́ўным індукты́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

індукцы́йна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
індукцы́йна - -

Крыніцы: piskunou2012.

індукцы́йнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. індукцы́йнасць
Р. індукцы́йнасці
Д. індукцы́йнасці
В. індукцы́йнасць
Т. індукцы́йнасцю
М. індукцы́йнасці

Крыніцы: piskunou2012.

індукцы́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. індукцы́йны індукцы́йная індукцы́йнае індукцы́йныя
Р. індукцы́йнага індукцы́йнай
індукцы́йнае		 індукцы́йнага індукцы́йных
Д. індукцы́йнаму індукцы́йнай індукцы́йнаму індукцы́йным
В. індукцы́йны (неадуш.)
індукцы́йнага (адуш.)		 індукцы́йную індукцы́йнае індукцы́йныя (неадуш.)
індукцы́йных (адуш.)
Т. індукцы́йным індукцы́йнай
індукцы́йнаю		 індукцы́йным індукцы́йнымі
М. індукцы́йным індукцы́йнай індукцы́йным індукцы́йных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

інду́кцыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. інду́кцыя
Р. інду́кцыі
Д. інду́кцыі
В. інду́кцыю
Т. інду́кцыяй
інду́кцыяю
М. інду́кцыі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

індульге́нцыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. індульге́нцыя індульге́нцыі
Р. індульге́нцыі індульге́нцый
Д. індульге́нцыі індульге́нцыям
В. індульге́нцыю індульге́нцыі
Т. індульге́нцыяй
індульге́нцыяю		 індульге́нцыямі
М. індульге́нцыі індульге́нцыях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Інду́ра

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Інду́ра
Р. Інду́ры
Д. Інду́ры
В. Інду́ру
Т. Інду́рай
Інду́раю
М. Інду́ры

інду́рскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. інду́рскі інду́рская інду́рскае інду́рскія
Р. інду́рскага інду́рскай
інду́рскае		 інду́рскага інду́рскіх
Д. інду́рскаму інду́рскай інду́рскаму інду́рскім
В. інду́рскі (неадуш.)
інду́рскага (адуш.)		 інду́рскую інду́рскае інду́рскія (неадуш.)
інду́рскіх (адуш.)
Т. інду́рскім інду́рскай
інду́рскаю		 інду́рскім інду́рскімі
М. інду́рскім інду́рскай інду́рскім інду́рскіх

Крыніцы: piskunou2012.

інду́с

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. інду́с інду́сы
Р. інду́са інду́саў
Д. інду́су інду́сам
В. інду́са інду́саў
Т. інду́сам інду́самі
М. інду́се інду́сах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

інду́ска

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. інду́ска інду́скі
Р. інду́скі інду́сак
Д. інду́сцы інду́скам
В. інду́ску інду́сак
Т. інду́скай
інду́скаю		 інду́скамі
М. інду́сцы інду́сках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.