індукты́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. індукты́ўны індукты́ўная індукты́ўнае індукты́ўныя
Р. індукты́ўнага індукты́ўнай
індукты́ўнае		 індукты́ўнага індукты́ўных
Д. індукты́ўнаму індукты́ўнай індукты́ўнаму індукты́ўным
В. індукты́ўны (неадуш.)
індукты́ўнага (адуш.)		 індукты́ўную індукты́ўнае індукты́ўныя (неадуш.)
індукты́ўных (адуш.)
Т. індукты́ўным індукты́ўнай
індукты́ўнаю		 індукты́ўным індукты́ўнымі
М. індукты́ўным індукты́ўнай індукты́ўным індукты́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)