індульге́нцыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| індульге́нцыя | індульге́нцыі | |
| індульге́нцыі | індульге́нцый | |
| індульге́нцыі | індульге́нцыям | |
| індульге́нцыю | індульге́нцыі | |
| індульге́нцыяй індульге́нцыяю |
індульге́нцыямі | |
| індульге́нцыі | індульге́нцыях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)