ультранацыяналі́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ультранацыяналі́ст |
ультранацыяналі́сты |
| Р. |
ультранацыяналі́ста |
ультранацыяналі́стаў |
| Д. |
ультранацыяналі́сту |
ультранацыяналі́стам |
| В. |
ультранацыяналі́ста |
ультранацыяналі́стаў |
| Т. |
ультранацыяналі́стам |
ультранацыяналі́стамі |
| М. |
ультранацыяналі́сце |
ультранацыяналі́стах |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
ультранацыяналісты́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ультранацыяналісты́чны |
ультранацыяналісты́чная |
ультранацыяналісты́чнае |
ультранацыяналісты́чныя |
| Р. |
ультранацыяналісты́чнага |
ультранацыяналісты́чнай ультранацыяналісты́чнае |
ультранацыяналісты́чнага |
ультранацыяналісты́чных |
| Д. |
ультранацыяналісты́чнаму |
ультранацыяналісты́чнай |
ультранацыяналісты́чнаму |
ультранацыяналісты́чным |
| В. |
ультранацыяналісты́чны (неадуш.) ультранацыяналісты́чнага (адуш.) |
ультранацыяналісты́чную |
ультранацыяналісты́чнае |
ультранацыяналісты́чныя (неадуш.) ультранацыяналісты́чных (адуш.) |
| Т. |
ультранацыяналісты́чным |
ультранацыяналісты́чнай ультранацыяналісты́чнаю |
ультранацыяналісты́чным |
ультранацыяналісты́чнымі |
| М. |
ультранацыяналісты́чным |
ультранацыяналісты́чнай |
ультранацыяналісты́чным |
ультранацыяналісты́чных |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
ультрапатрыё́т
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ультрапатрыё́т |
ультрапатрыё́ты |
| Р. |
ультрапатрыё́та |
ультрапатрыё́таў |
| Д. |
ультрапатрыё́ту |
ультрапатрыё́там |
| В. |
ультрапатрыё́та |
ультрапатрыё́таў |
| Т. |
ультрапатрыё́там |
ультрапатрыё́тамі |
| М. |
ультрапатрыё́це |
ультрапатрыё́тах |
Крыніцы:
piskunou2012.
ультрапатрыяты́зм
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
ультрапатрыяты́зм |
| Р. |
ультрапатрыяты́зму |
| Д. |
ультрапатрыяты́зму |
| В. |
ультрапатрыяты́зм |
| Т. |
ультрапатрыяты́змам |
| М. |
ультрапатрыяты́зме |
Крыніцы:
piskunou2012.
ультрапатрыяты́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ультрапатрыяты́чны |
ультрапатрыяты́чная |
ультрапатрыяты́чнае |
ультрапатрыяты́чныя |
| Р. |
ультрапатрыяты́чнага |
ультрапатрыяты́чнай ультрапатрыяты́чнае |
ультрапатрыяты́чнага |
ультрапатрыяты́чных |
| Д. |
ультрапатрыяты́чнаму |
ультрапатрыяты́чнай |
ультрапатрыяты́чнаму |
ультрапатрыяты́чным |
| В. |
ультрапатрыяты́чны (неадуш.) ультрапатрыяты́чнага (адуш.) |
ультрапатрыяты́чную |
ультрапатрыяты́чнае |
ультрапатрыяты́чныя (неадуш.) ультрапатрыяты́чных (адуш.) |
| Т. |
ультрапатрыяты́чным |
ультрапатрыяты́чнай ультрапатрыяты́чнаю |
ультрапатрыяты́чным |
ультрапатрыяты́чнымі |
| М. |
ультрапатрыяты́чным |
ультрапатрыяты́чнай |
ультрапатрыяты́чным |
ультрапатрыяты́чных |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
ультрапра́ва
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| ультрапра́ва |
- |
- |
ультрапра́вы
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
мн. |
| м. |
- |
| Н. |
ультрапра́вы |
ультрапра́выя |
| Р. |
ультрапра́вага |
ультрапра́вых |
| Д. |
ультрапра́ваму |
ультрапра́вым |
| В. |
ультрапра́вага |
ультрапра́вых |
| Т. |
ультрапра́вым |
ультрапра́вымі |
| М. |
ультрапра́вым |
ультрапра́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.
ультрарадыка́л
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ультрарадыка́л |
ультрарадыка́лы |
| Р. |
ультрарадыка́ла |
ультрарадыка́лаў |
| Д. |
ультрарадыка́лу |
ультрарадыка́лам |
| В. |
ультрарадыка́ла |
ультрарадыка́лаў |
| Т. |
ультрарадыка́лам |
ультрарадыка́ламі |
| М. |
ультрарадыка́ле |
ультрарадыка́лах |
Крыніцы:
piskunou2012.