ультрапра́вы
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
ультрапра́вы | ультрапра́выя | |
ультрапра́вага | ультрапра́вых | |
ультрапра́ваму | ультрапра́вым | |
ультрапра́вага | ультрапра́вых | |
ультрапра́вым | ультрапра́вымі | |
ультрапра́вым | ультрапра́вых |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)