ультрапра́вы

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
м. -
Н. ультрапра́вы ультрапра́выя
Р. ультрапра́вага ультрапра́вых
Д. ультрапра́ваму ультрапра́вым
В. ультрапра́вага ультрапра́вых
Т. ультрапра́вым ультрапра́вымі
М. ультрапра́вым ультрапра́вых

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)