угамані́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
угаманю́ |
угамо́нім |
2-я ас. |
угамо́ніш |
угамо́ніце |
3-я ас. |
угамо́ніць |
угамо́няць |
Прошлы час |
м. |
угамані́ў |
угамані́лі |
ж. |
угамані́ла |
н. |
угамані́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
угамані́ |
угамані́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
угамані́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
угамо́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
угамо́н |
Р. |
угамо́ну |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
угамо́нены
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
угамо́нены |
угамо́неная |
угамо́ненае |
угамо́неныя |
Р. |
угамо́ненага |
угамо́ненай угамо́ненае |
угамо́ненага |
угамо́неных |
Д. |
угамо́ненаму |
угамо́ненай |
угамо́ненаму |
угамо́неным |
В. |
угамо́нены (неадуш.) угамо́ненага (адуш.) |
угамо́неную |
угамо́ненае |
угамо́неныя (неадуш.) угамо́неных (адуш.) |
Т. |
угамо́неным |
угамо́ненай угамо́ненаю |
угамо́неным |
угамо́ненымі |
М. |
угамо́неным |
угамо́ненай |
угамо́неным |
угамо́неных |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012.
угамо́нены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
угамо́нены |
угамо́неная |
угамо́ненае |
угамо́неныя |
Р. |
угамо́ненага |
угамо́ненай угамо́ненае |
угамо́ненага |
угамо́неных |
Д. |
угамо́ненаму |
угамо́ненай |
угамо́ненаму |
угамо́неным |
В. |
угамо́нены (неадуш.) угамо́ненага (адуш.) |
угамо́неную |
угамо́ненае |
угамо́неныя (неадуш.) угамо́неных (адуш.) |
Т. |
угамо́неным |
угамо́ненай угамо́ненаю |
угамо́неным |
угамо́ненымі |
М. |
угамо́неным |
угамо́ненай |
угамо́неным |
угамо́неных |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012.
угамо́нены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
угамо́нены |
угамо́неная |
угамо́ненае |
угамо́неныя |
Р. |
угамо́ненага |
угамо́ненай угамо́ненае |
угамо́ненага |
угамо́неных |
Д. |
угамо́ненаму |
угамо́ненай |
угамо́ненаму |
угамо́неным |
В. |
угамо́нены (неадуш.) угамо́ненага (адуш.) |
угамо́неную |
угамо́ненае |
угамо́неныя (неадуш.) угамо́неных (адуш.) |
Т. |
угамо́неным |
угамо́ненай угамо́ненаю |
угамо́неным |
угамо́ненымі |
М. |
угамо́неным |
угамо́ненай |
угамо́неным |
угамо́неных |
Кароткая форма: угамо́нена.
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012.
угамо́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
угамо́нне |
Р. |
угамо́ння |
Д. |
угамо́нню |
В. |
угамо́нне |
Т. |
угамо́ннем |
М. |
угамо́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
угамо́ньванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
угамо́ньванне |
Р. |
угамо́ньвання |
Д. |
угамо́ньванню |
В. |
угамо́ньванне |
Т. |
угамо́ньваннем |
М. |
угамо́ньванні |
Крыніцы:
piskunou2012.
угамо́ньвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
угамо́ньваюся |
угамо́ньваемся |
2-я ас. |
угамо́ньваешся |
угамо́ньваецеся |
3-я ас. |
угамо́ньваецца |
угамо́ньваюцца |
Прошлы час |
м. |
угамо́ньваўся |
угамо́ньваліся |
ж. |
угамо́ньвалася |
н. |
угамо́ньвалася |
Загадны лад |
2-я ас. |
угамо́ньвайся |
угамо́ньвайцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
угамо́ньваючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
угамо́ньваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
угамо́ньваю |
угамо́ньваем |
2-я ас. |
угамо́ньваеш |
угамо́ньваеце |
3-я ас. |
угамо́ньвае |
угамо́ньваюць |
Прошлы час |
м. |
угамо́ньваў |
угамо́ньвалі |
ж. |
угамо́ньвала |
н. |
угамо́ньвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
угамо́ньвай |
угамо́ньвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
угамо́ньваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
угамо́ўванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
угамо́ўванне |
Р. |
угамо́ўвання |
Д. |
угамо́ўванню |
В. |
угамо́ўванне |
Т. |
угамо́ўваннем |
М. |
угамо́ўванні |
Крыніцы:
piskunou2012.