угамо́ньванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| угамо́ньванне | |
| угамо́ньвання | |
| угамо́ньванню | |
| угамо́ньванне | |
| угамо́ньваннем | |
| угамо́ньванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)