сульфатава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
сульфатава́ны |
сульфатава́ная |
сульфатава́нае |
сульфатава́ныя |
Р. |
сульфатава́нага |
сульфатава́най сульфатава́нае |
сульфатава́нага |
сульфатава́ных |
Д. |
сульфатава́наму |
сульфатава́най |
сульфатава́наму |
сульфатава́ным |
В. |
сульфатава́ны (неадуш.) сульфатава́нага (адуш.) |
сульфатава́ную |
сульфатава́нае |
сульфатава́ныя (неадуш.) сульфатава́ных (адуш.) |
Т. |
сульфатава́ным |
сульфатава́най сульфатава́наю |
сульфатава́ным |
сульфатава́нымі |
М. |
сульфатава́ным |
сульфатава́най |
сульфатава́ным |
сульфатава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
сульфатава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
сульфатава́ны |
сульфатава́ная |
сульфатава́нае |
сульфатава́ныя |
Р. |
сульфатава́нага |
сульфатава́най сульфатава́нае |
сульфатава́нага |
сульфатава́ных |
Д. |
сульфатава́наму |
сульфатава́най |
сульфатава́наму |
сульфатава́ным |
В. |
сульфатава́ны (неадуш.) сульфатава́нага (адуш.) |
сульфатава́ную |
сульфатава́нае |
сульфатава́ныя (неадуш.) сульфатава́ных (адуш.) |
Т. |
сульфатава́ным |
сульфатава́най сульфатава́наю |
сульфатава́ным |
сульфатава́нымі |
М. |
сульфатава́ным |
сульфатава́най |
сульфатава́ным |
сульфатава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
сульфата́за
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сульфата́за |
сульфата́зы |
Р. |
сульфата́зы |
сульфата́з |
Д. |
сульфата́зе |
сульфата́зам |
В. |
сульфата́зу |
сульфата́зы |
Т. |
сульфата́зай сульфата́заю |
сульфата́замі |
М. |
сульфата́зе |
сульфата́зах |
Крыніцы:
piskunou2012.
сульфата́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
сульфата́цыя |
Р. |
сульфата́цыі |
Д. |
сульфата́цыі |
В. |
сульфата́цыю |
Т. |
сульфата́цыяй сульфата́цыяю |
М. |
сульфата́цыі |
Крыніцы:
piskunou2012.
сульфа́тны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
сульфа́тны |
сульфа́тная |
сульфа́тнае |
сульфа́тныя |
Р. |
сульфа́тнага |
сульфа́тнай сульфа́тнае |
сульфа́тнага |
сульфа́тных |
Д. |
сульфа́тнаму |
сульфа́тнай |
сульфа́тнаму |
сульфа́тным |
В. |
сульфа́тны (неадуш.) сульфа́тнага (адуш.) |
сульфа́тную |
сульфа́тнае |
сульфа́тныя (неадуш.) сульфа́тных (адуш.) |
Т. |
сульфа́тным |
сульфа́тнай сульфа́тнаю |
сульфа́тным |
сульфа́тнымі |
М. |
сульфа́тным |
сульфа́тнай |
сульфа́тным |
сульфа́тных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сульфі́д
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сульфі́д |
сульфі́ды |
Р. |
сульфі́ду |
сульфі́даў |
Д. |
сульфі́ду |
сульфі́дам |
В. |
сульфі́д |
сульфі́ды |
Т. |
сульфі́дам |
сульфі́дамі |
М. |
сульфі́дзе |
сульфі́дах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.