суб’ектывава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
суб’ектыву́ю |
суб’ектыву́ем |
| 2-я ас. |
суб’ектыву́еш |
суб’ектыву́еце |
| 3-я ас. |
суб’ектыву́е |
суб’ектыву́юць |
| Прошлы час |
| м. |
суб’ектывава́ў |
суб’ектывава́лі |
| ж. |
суб’ектывава́ла |
| н. |
суб’ектывава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
суб’ектыву́й |
суб’ектыву́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
суб’ектыву́ючы |
Крыніцы:
krapivabr2012.
суб’ектывава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
суб’ектыву́ю |
суб’ектыву́ем |
| 2-я ас. |
суб’ектыву́еш |
суб’ектыву́еце |
| 3-я ас. |
суб’ектыву́е |
суб’ектыву́юць |
| Прошлы час |
| м. |
суб’ектывава́ў |
суб’ектывава́лі |
| ж. |
суб’ектывава́ла |
| н. |
суб’ектывава́ла |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
суб’ектывава́ўшы |
Крыніцы:
krapivabr2012.
суб’ектыві́зм
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
суб’ектыві́зм |
| Р. |
суб’ектыві́зму |
| Д. |
суб’ектыві́зму |
| В. |
суб’ектыві́зм |
| Т. |
суб’ектыві́змам |
| М. |
суб’ектыві́зме |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
суб’ектыві́раваны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
суб’ектыві́раваны |
суб’ектыві́раваная |
суб’ектыві́раванае |
суб’ектыві́раваныя |
| Р. |
суб’ектыві́раванага |
суб’ектыві́раванай суб’ектыві́раванае |
суб’ектыві́раванага |
суб’ектыві́раваных |
| Д. |
суб’ектыві́раванаму |
суб’ектыві́раванай |
суб’ектыві́раванаму |
суб’ектыві́раваным |
| В. |
суб’ектыві́раваны суб’ектыві́раванага |
суб’ектыві́раваную |
суб’ектыві́раванае |
суб’ектыві́раваныя суб’ектыві́раваных |
| Т. |
суб’ектыві́раваным |
суб’ектыві́раванай суб’ектыві́раванаю |
суб’ектыві́раваным |
суб’ектыві́раванымі |
| М. |
суб’ектыві́раваным |
суб’ектыві́раванай |
суб’ектыві́раваным |
суб’ектыві́раваных |
Крыніцы:
dzsl2007,
sbm2012,
tsbm1984.
суб’ектыві́раваны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
суб’ектыві́раваны |
суб’ектыві́раваная |
суб’ектыві́раванае |
суб’ектыві́раваныя |
| Р. |
суб’ектыві́раванага |
суб’ектыві́раванай суб’ектыві́раванае |
суб’ектыві́раванага |
суб’ектыві́раваных |
| Д. |
суб’ектыві́раванаму |
суб’ектыві́раванай |
суб’ектыві́раванаму |
суб’ектыві́раваным |
| В. |
суб’ектыві́раваны суб’ектыві́раванага |
суб’ектыві́раваную |
суб’ектыві́раванае |
суб’ектыві́раваныя суб’ектыві́раваных |
| Т. |
суб’ектыві́раваным |
суб’ектыві́раванай суб’ектыві́раванаю |
суб’ектыві́раваным |
суб’ектыві́раванымі |
| М. |
суб’ектыві́раваным |
суб’ектыві́раванай |
суб’ектыві́раваным |
суб’ектыві́раваных |
Кароткая форма: суб’ектыві́равана.
Крыніцы:
dzsl2007,
sbm2012,
tsbm1984.
суб’ектыві́раваны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
суб’ектыві́раваны |
суб’ектыві́раваная |
суб’ектыві́раванае |
суб’ектыві́раваныя |
| Р. |
суб’ектыві́раванага |
суб’ектыві́раванай суб’ектыві́раванае |
суб’ектыві́раванага |
суб’ектыві́раваных |
| Д. |
суб’ектыві́раванаму |
суб’ектыві́раванай |
суб’ектыві́раванаму |
суб’ектыві́раваным |
| В. |
суб’ектыві́раваны суб’ектыві́раванага |
суб’ектыві́раваную |
суб’ектыві́раванае |
суб’ектыві́раваныя суб’ектыві́раваных |
| Т. |
суб’ектыві́раваным |
суб’ектыві́раванай суб’ектыві́раванаю |
суб’ектыві́раваным |
суб’ектыві́раванымі |
| М. |
суб’ектыві́раваным |
суб’ектыві́раванай |
суб’ектыві́раваным |
суб’ектыві́раваных |
Кароткая форма: суб’ектыві́равана.
Крыніцы:
dzsl2007,
sbm2012,
tsbm1984.
суб’ектыві́равацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
суб’ектыві́руецца |
суб’ектыві́руюцца |
| Прошлы час |
| м. |
суб’ектыві́раваўся |
суб’ектыві́раваліся |
| ж. |
суб’ектыві́равалася |
| н. |
суб’ектыві́равалася |
Крыніцы:
sbm2012,
tsbm1984.
суб’ектыві́раваць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
суб’ектыві́рую |
суб’ектыві́руем |
| 2-я ас. |
суб’ектыві́руеш |
суб’ектыві́руеце |
| 3-я ас. |
сб’ектыві́руе |
суб’ектыві́руюць |
| Прошлы час |
| м. |
суб’ектыві́раваў |
суб’ектыві́равалі |
| ж. |
суб’ектыві́равала |
| н. |
суб’ектыві́равала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
суб’ектыві́руй |
суб’ектыві́руйце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
суб’ектыві́руючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
sbm2012,
tsbm1984.
суб’ектыві́раваць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
суб’ектыві́рую |
суб’ектыві́руем |
| 2-я ас. |
суб’ектыві́руеш |
суб’ектыві́руеце |
| 3-я ас. |
сб’ектыві́руе |
суб’ектыві́руюць |
| Прошлы час |
| м. |
суб’ектыві́раваў |
суб’ектыві́равалі |
| ж. |
суб’ектыві́равала |
| н. |
суб’ектыві́равала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
суб’ектыві́руй |
суб’ектыві́руйце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
суб’ектыві́раваўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
sbm2012,
tsbm1984.
суб’ектыві́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
суб’ектыві́ст |
суб’ектыві́сты |
| Р. |
суб’ектыві́ста |
суб’ектыві́стаў |
| Д. |
суб’ектыві́сту |
суб’ектыві́стам |
| В. |
суб’ектыві́ста |
суб’ектыві́стаў |
| Т. |
суб’ектыві́стам |
суб’ектыві́стамі |
| М. |
суб’ектыві́сце |
суб’ектыві́стах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.