Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авджзнотуфыэ
бвгдеёжзійклмнпрстуўфхцчшя

раўналі́кавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. раўналі́кавы раўналі́кавая раўналі́кавае раўналі́кавыя
Р. раўналі́кавага раўналі́кавай
раўналі́кавае		 раўналі́кавага раўналі́кавых
Д. раўналі́каваму раўналі́кавай раўналі́каваму раўналі́кавым
В. раўналі́кавы (неадуш.)
раўналі́кавага (адуш.)		 раўналі́кавую раўналі́кавае раўналі́кавыя (неадуш.)
раўналі́кавых (адуш.)
Т. раўналі́кавым раўналі́кавай
раўналі́каваю		 раўналі́кавым раўналі́кавымі
М. раўналі́кавым раўналі́кавай раўналі́кавым раўналі́кавых

Крыніцы: piskunou2012.

раўналі́кі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. раўналі́кі раўналі́кая раўналі́кае раўналі́кія
Р. раўналі́кага раўналі́кай
раўналі́кае		 раўналі́кага раўналі́кіх
Д. раўналі́каму раўналі́кай раўналі́каму раўналі́кім
В. раўналі́кі (неадуш.)
раўналі́кага (адуш.)		 раўналі́кую раўналі́кае раўналі́кія (неадуш.)
раўналі́кіх (адуш.)
Т. раўналі́кім раўналі́кай
раўналі́каю		 раўналі́кім раўналі́кімі
М. раўналі́кім раўналі́кай раўналі́кім раўналі́кіх

Крыніцы: piskunou2012.

раўнаме́рна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
раўнаме́рна раўнаме́рней -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

раўнаме́рнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. раўнаме́рнасць
Р. раўнаме́рнасці
Д. раўнаме́рнасці
В. раўнаме́рнасць
Т. раўнаме́рнасцю
М. раўнаме́рнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

раўнаме́рна-дыфу́зны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. раўнаме́рна-дыфу́зны раўнаме́рна-дыфу́зная раўнаме́рна-дыфу́знае раўнаме́рна-дыфу́зныя
Р. раўнаме́рна-дыфу́знага раўнаме́рна-дыфу́знай
раўнаме́рна-дыфу́знае		 раўнаме́рна-дыфу́знага раўнаме́рна-дыфу́зных
Д. раўнаме́рна-дыфу́знаму раўнаме́рна-дыфу́знай раўнаме́рна-дыфу́знаму раўнаме́рна-дыфу́зным
В. раўнаме́рна-дыфу́зны (неадуш.)
раўнаме́рна-дыфу́знага (адуш.)		 раўнаме́рна-дыфу́зную раўнаме́рна-дыфу́знае раўнаме́рна-дыфу́зныя (неадуш.)
раўнаме́рна-дыфу́зных (адуш.)
Т. раўнаме́рна-дыфу́зным раўнаме́рна-дыфу́знай
раўнаме́рна-дыфу́знаю		 раўнаме́рна-дыфу́зным раўнаме́рна-дыфу́знымі
М. раўнаме́рна-дыфу́зным раўнаме́рна-дыфу́знай раўнаме́рна-дыфу́зным раўнаме́рна-дыфу́зных

Крыніцы: piskunou2012.

раўнаме́рна-крываліне́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. раўнаме́рна-крываліне́йны раўнаме́рна-крываліне́йная раўнаме́рна-крываліне́йнае раўнаме́рна-крываліне́йныя
Р. раўнаме́рна-крываліне́йнага раўнаме́рна-крываліне́йнай
раўнаме́рна-крываліне́йнае		 раўнаме́рна-крываліне́йнага раўнаме́рна-крываліне́йных
Д. раўнаме́рна-крываліне́йнаму раўнаме́рна-крываліне́йнай раўнаме́рна-крываліне́йнаму раўнаме́рна-крываліне́йным
В. раўнаме́рна-крываліне́йны (неадуш.)
раўнаме́рна-крываліне́йнага (адуш.)		 раўнаме́рна-крываліне́йную раўнаме́рна-крываліне́йнае раўнаме́рна-крываліне́йныя (неадуш.)
раўнаме́рна-крываліне́йных (адуш.)
Т. раўнаме́рна-крываліне́йным раўнаме́рна-крываліне́йнай
раўнаме́рна-крываліне́йнаю		 раўнаме́рна-крываліне́йным раўнаме́рна-крываліне́йнымі
М. раўнаме́рна-крываліне́йным раўнаме́рна-крываліне́йнай раўнаме́рна-крываліне́йным раўнаме́рна-крываліне́йных

Крыніцы: piskunou2012.

раўнаме́рна-паско́раны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. раўнаме́рна-паско́раны раўнаме́рна-паско́раная раўнаме́рна-паско́ранае раўнаме́рна-паско́раныя
Р. раўнаме́рна-паско́ранага раўнаме́рна-паско́ранай
раўнаме́рна-паско́ранае		 раўнаме́рна-паско́ранага раўнаме́рна-паско́раных
Д. раўнаме́рна-паско́ранаму раўнаме́рна-паско́ранай раўнаме́рна-паско́ранаму раўнаме́рна-паско́раным
В. раўнаме́рна-паско́раны (неадуш.)
раўнаме́рна-паско́ранага (адуш.)		 раўнаме́рна-паско́раную раўнаме́рна-паско́ранае раўнаме́рна-паско́раныя (неадуш.)
раўнаме́рна-паско́раных (адуш.)
Т. раўнаме́рна-паско́раным раўнаме́рна-паско́ранай
раўнаме́рна-паско́ранаю		 раўнаме́рна-паско́раным раўнаме́рна-паско́ранымі
М. раўнаме́рна-паско́раным раўнаме́рна-паско́ранай раўнаме́рна-паско́раным раўнаме́рна-паско́раных

Крыніцы: piskunou2012.

раўнаме́рна-пераме́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. раўнаме́рна-пераме́нны раўнаме́рна-пераме́нная раўнаме́рна-пераме́ннае раўнаме́рна-пераме́нныя
Р. раўнаме́рна-пераме́ннага раўнаме́рна-пераме́ннай
раўнаме́рна-пераме́ннае		 раўнаме́рна-пераме́ннага раўнаме́рна-пераме́нных
Д. раўнаме́рна-пераме́ннаму раўнаме́рна-пераме́ннай раўнаме́рна-пераме́ннаму раўнаме́рна-пераме́нным
В. раўнаме́рна-пераме́нны (неадуш.)
раўнаме́рна-пераме́ннага (адуш.)		 раўнаме́рна-пераме́нную раўнаме́рна-пераме́ннае раўнаме́рна-пераме́нныя (неадуш.)
раўнаме́рна-пераме́нных (адуш.)
Т. раўнаме́рна-пераме́нным раўнаме́рна-пераме́ннай
раўнаме́рна-пераме́ннаю		 раўнаме́рна-пераме́нным раўнаме́рна-пераме́ннымі
М. раўнаме́рна-пераме́нным раўнаме́рна-пераме́ннай раўнаме́рна-пераме́нным раўнаме́рна-пераме́нных

Крыніцы: piskunou2012.

раўнаме́рны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. раўнаме́рны раўнаме́рная раўнаме́рнае раўнаме́рныя
Р. раўнаме́рнага раўнаме́рнай
раўнаме́рнае		 раўнаме́рнага раўнаме́рных
Д. раўнаме́рнаму раўнаме́рнай раўнаме́рнаму раўнаме́рным
В. раўнаме́рны (неадуш.)
раўнаме́рнага (адуш.)		 раўнаме́рную раўнаме́рнае раўнаме́рныя (неадуш.)
раўнаме́рных (адуш.)
Т. раўнаме́рным раўнаме́рнай
раўнаме́рнаю		 раўнаме́рным раўнаме́рнымі
М. раўнаме́рным раўнаме́рнай раўнаме́рным раўнаме́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

раўна́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. раўна́нне раўна́нні
Р. раўна́ння раўна́нняў
Д. раўна́нню раўна́нням
В. раўна́нне раўна́нні
Т. раўна́ннем раўна́ннямі
М. раўна́нні раўна́ннях

Крыніцы: piskunou2012.