раўнаме́рны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. раўнаме́рны раўнаме́рная раўнаме́рнае раўнаме́рныя
Р. раўнаме́рнага раўнаме́рнай
раўнаме́рнае		 раўнаме́рнага раўнаме́рных
Д. раўнаме́рнаму раўнаме́рнай раўнаме́рнаму раўнаме́рным
В. раўнаме́рны (неадуш.)
раўнаме́рнага (адуш.)		 раўнаме́рную раўнаме́рнае раўнаме́рныя (неадуш.)
раўнаме́рных (адуш.)
Т. раўнаме́рным раўнаме́рнай
раўнаме́рнаю		 раўнаме́рным раўнаме́рнымі
М. раўнаме́рным раўнаме́рнай раўнаме́рным раўнаме́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)