раўнаме́рна-пераме́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. раўнаме́рна-пераме́нны раўнаме́рна-пераме́нная раўнаме́рна-пераме́ннае раўнаме́рна-пераме́нныя
Р. раўнаме́рна-пераме́ннага раўнаме́рна-пераме́ннай
раўнаме́рна-пераме́ннае		 раўнаме́рна-пераме́ннага раўнаме́рна-пераме́нных
Д. раўнаме́рна-пераме́ннаму раўнаме́рна-пераме́ннай раўнаме́рна-пераме́ннаму раўнаме́рна-пераме́нным
В. раўнаме́рна-пераме́нны (неадуш.)
раўнаме́рна-пераме́ннага (адуш.)		 раўнаме́рна-пераме́нную раўнаме́рна-пераме́ннае раўнаме́рна-пераме́нныя (неадуш.)
раўнаме́рна-пераме́нных (адуш.)
Т. раўнаме́рна-пераме́нным раўнаме́рна-пераме́ннай
раўнаме́рна-пераме́ннаю		 раўнаме́рна-пераме́нным раўнаме́рна-пераме́ннымі
М. раўнаме́рна-пераме́нным раўнаме́рна-пераме́ннай раўнаме́рна-пераме́нным раўнаме́рна-пераме́нных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)