Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвдеёжзілмноруыэюя-
бвгдежйклмнпрстўфхцш

го́рлачка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. го́рлачка го́рлачкі
Р. го́рлачка го́рлачкаў
Д. го́рлачку го́рлачкам
В. го́рлачка го́рлачкі
Т. го́рлачкам го́рлачкамі
М. го́рлачку го́рлачках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

го́рн

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. го́рн го́рны
Р. го́рна го́рнаў
Д. го́рну го́рнам
В. го́рн го́рны
Т. го́рнам го́рнамі
М. го́рне го́рнах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Го́рна

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Го́рна
Р. Го́рна
Д. Го́рну
В. Го́рна
Т. Го́рнам
М. Го́рне

го́рна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
го́рна - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

горнаартылеры́йскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. горнаартылеры́йскі горнаартылеры́йская горнаартылеры́йскае горнаартылеры́йскія
Р. горнаартылеры́йскага горнаартылеры́йскай
горнаартылеры́йскае		 горнаартылеры́йскага горнаартылеры́йскіх
Д. горнаартылеры́йскаму горнаартылеры́йскай горнаартылеры́йскаму горнаартылеры́йскім
В. горнаартылеры́йскі (неадуш.)
горнаартылеры́йскага (адуш.)		 горнаартылеры́йскую горнаартылеры́йскае горнаартылеры́йскія (неадуш.)
горнаартылеры́йскіх (адуш.)
Т. горнаартылеры́йскім горнаартылеры́йскай
горнаартылеры́йскаю		 горнаартылеры́йскім горнаартылеры́йскімі
М. горнаартылеры́йскім горнаартылеры́йскай горнаартылеры́йскім горнаартылеры́йскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Го́рнава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Го́рнава
Р. Го́рнава
Д. Го́рнаву
В. Го́рнава
Т. Го́рнавам
М. Го́рнаве

горнавыратава́льнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. горнавыратава́льнік горнавыратава́льнікі
Р. горнавыратава́льніка горнавыратава́льнікаў
Д. горнавыратава́льніку горнавыратава́льнікам
В. горнавыратава́льніка горнавыратава́льнікаў
Т. горнавыратава́льнікам горнавыратава́льнікамі
М. горнавыратава́льніку горнавыратава́льніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

горнавыратава́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. горнавыратава́льны горнавыратава́льная горнавыратава́льнае горнавыратава́льныя
Р. горнавыратава́льнага горнавыратава́льнай
горнавыратава́льнае		 горнавыратава́льнага горнавыратава́льных
Д. горнавыратава́льнаму горнавыратава́льнай горнавыратава́льнаму горнавыратава́льным
В. горнавыратава́льны (неадуш.)
горнавыратава́льнага (адуш.)		 горнавыратава́льную горнавыратава́льнае горнавыратава́льныя (неадуш.)
горнавыратава́льных (адуш.)
Т. горнавыратава́льным горнавыратава́льнай
горнавыратава́льнаю		 горнавыратава́льным горнавыратава́льнымі
М. горнавыратава́льным горнавыратава́льнай горнавыратава́льным горнавыратава́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

Го́рнае

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
н.
Н. Го́рнае
Р. Го́рнага
Д. Го́рнаму
В. Го́рнае
Т. Го́рным
М. Го́рным

горназаво́дскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. горназаво́дскі горназаво́дская горназаво́дскае горназаво́дскія
Р. горназаво́дскага горназаво́дскай
горназаво́дскае		 горназаво́дскага горназаво́дскіх
Д. горназаво́дскаму горназаво́дскай горназаво́дскаму горназаво́дскім
В. горназаво́дскі (неадуш.)
горназаво́дскага (адуш.)		 горназаво́дскую горназаво́дскае горназаво́дскія (неадуш.)
горназаво́дскіх (адуш.)
Т. горназаво́дскім горназаво́дскай
горназаво́дскаю		 горназаво́дскім горназаво́дскімі
М. горназаво́дскім горназаво́дскай горназаво́дскім горназаво́дскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.