го́рлачка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
го́рлачка | го́рлачкі | |
го́рлачка | го́рлачкаў | |
го́рлачку | го́рлачкам | |
го́рлачка | го́рлачкі | |
го́рлачкам | го́рлачкамі | |
го́рлачку | го́рлачках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)