горнавыратава́льнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. горнавыратава́льнік горнавыратава́льнікі
Р. горнавыратава́льніка горнавыратава́льнікаў
Д. горнавыратава́льніку горнавыратава́льнікам
В. горнавыратава́льніка горнавыратава́льнікаў
Т. горнавыратава́льнікам горнавыратава́льнікамі
М. горнавыратава́льніку горнавыратава́льніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)