Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнортуыэюя’
абвгдежзійклмнпрстфхцчшюя

выніко́васць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. выніко́васць
Р. выніко́васці
Д. выніко́васці
В. выніко́васць
Т. выніко́васцю
М. выніко́васці

Крыніцы: piskunou2012.

выніко́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. выніко́вы выніко́вая выніко́вае выніко́выя
Р. выніко́вага выніко́вай
выніко́вае		 выніко́вага выніко́вых
Д. выніко́ваму выніко́вай выніко́ваму выніко́вым
В. выніко́вы (неадуш.)
выніко́вага (адуш.)		 выніко́вую выніко́вае выніко́выя (неадуш.)
выніко́вых (адуш.)
Т. выніко́вым выніко́вай
выніко́ваю		 выніко́вым выніко́вымі
М. выніко́вым выніко́вай выніко́вым выніко́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

выніко́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. выніко́ўны выніко́ўная выніко́ўнае выніко́ўныя
Р. выніко́ўнага выніко́ўнай
выніко́ўнае		 выніко́ўнага выніко́ўных
Д. выніко́ўнаму выніко́ўнай выніко́ўнаму выніко́ўным
В. выніко́ўны (неадуш.)
выніко́ўнага (адуш.)		 выніко́ўную выніко́ўнае выніко́ўныя (неадуш.)
выніко́ўных (адуш.)
Т. выніко́ўным выніко́ўнай
выніко́ўнаю		 выніко́ўным выніко́ўнымі
М. выніко́ўным выніко́ўнай выніко́ўным выніко́ўных

Крыніцы: piskunou2012.

Вы́нісцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Вы́нісцы
Р. Вы́нісцаў
Д. Вы́нісцам
В. Вы́нісцы
Т. Вы́нісцамі
М. Вы́нісцах

вы́ніцаваны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вы́ніцаваны вы́ніцаваная вы́ніцаванае вы́ніцаваныя
Р. вы́ніцаванага вы́ніцаванай
вы́ніцаванае		 вы́ніцаванага вы́ніцаваных
Д. вы́ніцаванаму вы́ніцаванай вы́ніцаванаму вы́ніцаваным
В. вы́ніцаваны (неадуш.)
вы́ніцаванага (адуш.)		 вы́ніцаваную вы́ніцаванае вы́ніцаваныя (неадуш.)
вы́ніцаваных (адуш.)
Т. вы́ніцаваным вы́ніцаванай
вы́ніцаванаю		 вы́ніцаваным вы́ніцаванымі
М. вы́ніцаваным вы́ніцаванай вы́ніцаваным вы́ніцаваных

Крыніцы: piskunou2012.

вы́ніцаваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́ніцую вы́ніцуем
2-я ас. вы́ніцуеш вы́ніцуеце
3-я ас. вы́ніцуе вы́ніцуюць
Прошлы час
м. вы́ніцаваў вы́ніцавалі
ж. вы́ніцавала
н. вы́ніцавала
Загадны лад
2-я ас. вы́ніцуй вы́ніцуйце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́ніцаваўшы

Крыніцы: piskunou2012.

вы́ніцацца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. вы́ніцаецца вы́ніцаюцца
Прошлы час
м. вы́ніцаўся вы́ніцаліся
ж. вы́ніцалася
н. вы́ніцалася
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́ніцаўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

вы́ніцаць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́ніцаю вы́ніцаем
2-я ас. вы́ніцаеш вы́ніцаеце
3-я ас. вы́ніцае вы́ніцаюць
Прошлы час
м. вы́ніцаў вы́ніцалі
ж. вы́ніцала
н. вы́ніцала
Загадны лад
2-я ас. вы́ніцай вы́ніцайце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́ніцаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

выніцо́ўваць

‘пераніцоўваць, пераварочваць на другі бок; псаваць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. выніцо́ўваю выніцо́ўваем
2-я ас. выніцо́ўваеш выніцо́ўваеце
3-я ас. выніцо́ўвае выніцо́ўваюць
Прошлы час
м. выніцо́ўваў выніцо́ўвалі
ж. выніцо́ўвала
н. выніцо́ўвала
Загадны лад
2-я ас. выніцо́ўвай выніцо́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час выніцо́ўваючы

Крыніцы: piskunou2012.

вынішча́льнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вынішча́льнік вынішча́льнікі
Р. вынішча́льніка вынішча́льнікаў
Д. вынішча́льніку вынішча́льнікам
В. вынішча́льніка вынішча́льнікаў
Т. вынішча́льнікам вынішча́льнікамі
М. вынішча́льніку вынішча́льніках

Крыніцы: piskunou2012.