выніко́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. выніко́ўны выніко́ўная выніко́ўнае выніко́ўныя
Р. выніко́ўнага выніко́ўнай
выніко́ўнае		 выніко́ўнага выніко́ўных
Д. выніко́ўнаму выніко́ўнай выніко́ўнаму выніко́ўным
В. выніко́ўны (неадуш.)
выніко́ўнага (адуш.)		 выніко́ўную выніко́ўнае выніко́ўныя (неадуш.)
выніко́ўных (адуш.)
Т. выніко́ўным выніко́ўнай
выніко́ўнаю		 выніко́ўным выніко́ўнымі
М. выніко́ўным выніко́ўнай выніко́ўным выніко́ўных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)