вы́ніцаць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
вы́ніцаю | вы́ніцаем | |
вы́ніцаеш | вы́ніцаеце | |
вы́ніцае | вы́ніцаюць | |
Прошлы час | ||
вы́ніцаў | вы́ніцалі | |
вы́ніцала | ||
вы́ніцала | ||
Загадны лад | ||
вы́ніцай | вы́ніцайце | |
Дзеепрыслоўе | ||
вы́ніцаўшы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)