вынішча́льнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
вынішча́льнік | вынішча́льнікі | |
вынішча́льніка | вынішча́льнікаў | |
вынішча́льніку | вынішча́льнікам | |
вынішча́льніка | вынішча́льнікаў | |
вынішча́льнікам | вынішча́льнікамі | |
вынішча́льніку | вынішча́льніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)