Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнортуыэюя’
бгдежзйклнпрстхцчшя

Верані́ка

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. Верані́ка Верані́кі
Р. Верані́кі Верані́к
Д. Верані́цы Верані́кам
В. Верані́ку Верані́к
Т. Верані́кай
Верані́каю		 Верані́камі
М. Верані́цы Верані́ках

верані́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. верані́на
Р. верані́ны
Д. верані́не
В. верані́ну
Т. верані́най
верані́наю
М. верані́не

Крыніцы: piskunou2012.

ве́ранне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ве́ранне ве́ранні
Р. ве́рання ве́ранняў
Д. ве́ранню ве́ранням
В. ве́ранне ве́ранні
Т. ве́раннем ве́раннямі
М. ве́ранні ве́раннях

Крыніцы: piskunou2012.

ве́рас

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ве́рас верасы́
Р. ве́расу верасо́ў
Д. ве́расу вераса́м
В. ве́рас верасы́
Т. ве́расам вераса́мі
М. ве́расе вераса́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

верасаві́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. верасаві́нне
Р. верасаві́ння
Д. верасаві́нню
В. верасаві́нне
Т. верасаві́ннем
М. верасаві́нні

Крыніцы: piskunou2012.

ве́расавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ве́расавы ве́расавая ве́расавае ве́расавыя
Р. ве́расавага ве́расавай
ве́расавае		 ве́расавага ве́расавых
Д. ве́расаваму ве́расавай ве́расаваму ве́расавым
В. ве́расавы (неадуш.)
ве́расавага (адуш.)		 ве́расавую ве́расавае ве́расавыя (неадуш.)
ве́расавых (адуш.)
Т. ве́расавым ве́расавай
ве́расаваю		 ве́расавым ве́расавымі
М. ве́расавым ве́расавай ве́расавым ве́расавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

ве́расавыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. ве́расавыя
Р. ве́расавых
Д. ве́расавым
В. ве́расавыя
Т. ве́расавымі
М. ве́расавых

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012.

ве́расень

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. ве́расень
Р. ве́расня
Д. ве́расню
В. ве́расень
Т. ве́раснем
М. ве́расні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ве́расеньскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ве́расеньскі ве́расеньская ве́расеньскае ве́расеньскія
Р. ве́расеньскага ве́расеньскай
ве́расеньскае		 ве́расеньскага ве́расеньскіх
Д. ве́расеньскаму ве́расеньскай ве́расеньскаму ве́расеньскім
В. ве́расеньскі (неадуш.)
ве́расеньскага (адуш.)		 ве́расеньскую ве́расеньскае ве́расеньскія (неадуш.)
ве́расеньскіх (адуш.)
Т. ве́расеньскім ве́расеньскай
ве́расеньскаю		 ве́расеньскім ве́расеньскімі
М. ве́расеньскім ве́расеньскай ве́расеньскім ве́расеньскіх

Крыніцы: piskunou2012.

ве́раск

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. ве́раск
Р. ве́раску
Д. ве́раску
В. ве́раск
Т. ве́раскам
М. ве́раску

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.