Верані́ка

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. Верані́ка Верані́кі
Р. Верані́кі Верані́к
Д. Верані́цы Верані́кам
В. Верані́ку Верані́к
Т. Верані́кай
Верані́каю		 Верані́камі
М. Верані́цы Верані́ках

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)