балала́ечнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
балала́ечнік |
балала́ечнікі |
| Р. |
балала́ечніка |
балала́ечнікаў |
| Д. |
балала́ечніку |
балала́ечнікам |
| В. |
балала́ечніка |
балала́ечнікаў |
| Т. |
балала́ечнікам |
балала́ечнікамі |
| М. |
балала́ечніку |
балала́ечніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
балала́ечніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
балала́ечніца |
балала́ечніцы |
| Р. |
балала́ечніцы |
балала́ечніц |
| Д. |
балала́ечніцы |
балала́ечніцам |
| В. |
балала́ечніцу |
балала́ечніц |
| Т. |
балала́ечніцай балала́ечніцаю |
балала́ечніцамі |
| М. |
балала́ечніцы |
балала́ечніцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
балала́ечны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
балала́ечны |
балала́ечная |
балала́ечнае |
балала́ечныя |
| Р. |
балала́ечнага |
балала́ечнай балала́ечнае |
балала́ечнага |
балала́ечных |
| Д. |
балала́ечнаму |
балала́ечнай |
балала́ечнаму |
балала́ечным |
| В. |
балала́ечны (неадуш.) балала́ечнага (адуш.) |
балала́ечную |
балала́ечнае |
балала́ечныя (неадуш.) балала́ечных (адуш.) |
| Т. |
балала́ечным |
балала́ечнай балала́ечнаю |
балала́ечным |
балала́ечнымі |
| М. |
балала́ечным |
балала́ечнай |
балала́ечным |
балала́ечных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
балала́йка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
балала́йка |
балала́йкі |
| Р. |
балала́йкі |
балала́ек |
| Д. |
балала́йцы |
балала́йкам |
| В. |
балала́йку |
балала́йкі |
| Т. |
балала́йкай балала́йкаю |
балала́йкамі |
| М. |
балала́йцы |
балала́йках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
баламу́т
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
баламу́т |
баламу́ты |
| Р. |
баламу́та |
баламу́таў |
| Д. |
баламу́ту |
баламу́там |
| В. |
баламу́та |
баламу́таў |
| Т. |
баламу́там |
баламу́тамі |
| М. |
баламу́це |
баламу́тах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
баламу́та
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
баламу́та |
| Р. |
баламу́ты |
| Д. |
баламу́це |
| В. |
баламу́ту |
| Т. |
баламу́тай баламу́таю |
| М. |
баламу́це |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
баламу́тка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
баламу́тка |
баламу́ткі |
| Р. |
баламу́ткі |
баламу́так |
| Д. |
баламу́тцы |
баламу́ткам |
| В. |
баламу́тку |
баламу́так |
| Т. |
баламу́ткай баламу́ткаю |
баламу́ткамі |
| М. |
баламу́тцы |
баламу́тках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
баламу́тна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| баламу́тна |
баламу́тней |
- |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
баламу́тнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
баламу́тнік |
баламу́тнікі |
| Р. |
баламу́тніка |
баламу́тнікаў |
| Д. |
баламу́тніку |
баламу́тнікам |
| В. |
баламу́тніка |
баламу́тнікаў |
| Т. |
баламу́тнікам |
баламу́тнікамі |
| М. |
баламу́тніку |
баламу́тніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
баламу́тніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
баламу́тніца |
баламу́тніцы |
| Р. |
баламу́тніцы |
баламу́тніц |
| Д. |
баламу́тніцы |
баламу́тніцам |
| В. |
баламу́тніцу |
баламу́тніц |
| Т. |
баламу́тніцай баламу́тніцаю |
баламу́тніцамі |
| М. |
баламу́тніцы |
баламу́тніцах |
Крыніцы:
piskunou2012.