баламу́тка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. баламу́тка баламу́ткі
Р. баламу́ткі баламу́так
Д. баламу́тцы баламу́ткам
В. баламу́тку баламу́так
Т. баламу́ткай
баламу́ткаю		 баламу́ткамі
М. баламу́тцы баламу́тках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)