баламу́тнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| баламу́тнік | баламу́тнікі | |
| баламу́тніка | баламу́тнікаў | |
| баламу́тніку | баламу́тнікам | |
| баламу́тніка | баламу́тнікаў | |
| баламу́тнікам | баламу́тнікамі | |
| баламу́тніку | баламу́тніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)