баламу́тнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. баламу́тнік баламу́тнікі
Р. баламу́тніка баламу́тнікаў
Д. баламу́тніку баламу́тнікам
В. баламу́тніка баламу́тнікаў
Т. баламу́тнікам баламу́тнікамі
М. баламу́тніку баламу́тніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)