баламу́т

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. баламу́т баламу́ты
Р. баламу́та баламу́таў
Д. баламу́ту баламу́там
В. баламу́та баламу́таў
Т. баламу́там баламу́тамі
М. баламу́це баламу́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)