баламу́та

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. баламу́та
Р. баламу́ты
Д. баламу́це
В. баламу́ту
Т. баламу́тай
баламу́таю
М. баламу́це

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)