баламу́тніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| баламу́тніца | баламу́тніцы | |
| баламу́тніцы | баламу́тніц | |
| баламу́тніцы | баламу́тніцам | |
| баламу́тніцу | баламу́тніц | |
| баламу́тніцай баламу́тніцаю |
баламу́тніцамі | |
| баламу́тніцы | баламу́тніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)