апі́сваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
апі́сваю |
апі́сваем |
2-я ас. |
апі́сваеш |
апі́сваеце |
3-я ас. |
апі́свае |
апі́сваюць |
Прошлы час |
м. |
апі́сваў |
апі́свалі |
ж. |
апі́свала |
н. |
апі́свала |
Загадны лад |
2-я ас. |
апі́свай |
апі́свайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
апі́сваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
апі́ска
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
апі́ска |
апі́скі |
Р. |
апі́скі |
апі́сак |
Д. |
апі́сцы |
апі́скам |
В. |
апі́ску |
апі́скі |
Т. |
апі́скай апі́скаю |
апі́скамі |
М. |
апі́сцы |
апі́сках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
апістадо́м
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
апістадо́м |
апістадо́мы |
Р. |
апістадо́ма |
апістадо́маў |
Д. |
апістадо́му |
апістадо́мам |
В. |
апістадо́м |
апістадо́мы |
Т. |
апістадо́мам |
апістадо́мамі |
М. |
апістадо́ме |
апістадо́мах |
Крыніцы:
piskunou2012.
апістархо́з
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
апістархо́з |
апістархо́зы |
Р. |
апістархо́зу |
апістархо́заў |
Д. |
апістархо́зу |
апістархо́зам |
В. |
апістархо́з |
апістархо́зы |
Т. |
апістархо́зам |
апістархо́замі |
М. |
апістархо́зе |
апістархо́зах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Апіта́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Апіта́ |
Р. |
Апіты́ |
Д. |
Апіце́ |
В. |
Апіту́ |
Т. |
Апіто́й Апіто́ю |
М. |
Апіце́ |
апітаксі́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
апітаксі́н |
апітаксі́ны |
Р. |
апітаксі́ну |
апітаксі́наў |
Д. |
апітаксі́ну |
апітаксі́нам |
В. |
апітаксі́н |
апітаксі́ны |
Т. |
апітаксі́нам |
апітаксі́намі |
М. |
апітаксі́не |
апітаксі́нах |
Крыніцы:
piskunou2012.
апітэрапеўты́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
апітэрапеўты́чны |
апітэрапеўты́чная |
апітэрапеўты́чнае |
апітэрапеўты́чныя |
Р. |
апітэрапеўты́чнага |
апітэрапеўты́чнай апітэрапеўты́чнае |
апітэрапеўты́чнага |
апітэрапеўты́чных |
Д. |
апітэрапеўты́чнаму |
апітэрапеўты́чнай |
апітэрапеўты́чнаму |
апітэрапеўты́чным |
В. |
апітэрапеўты́чны (неадуш.) апітэрапеўты́чнага (адуш.) |
апітэрапеўты́чную |
апітэрапеўты́чнае |
апітэрапеўты́чныя (неадуш.) апітэрапеўты́чных (адуш.) |
Т. |
апітэрапеўты́чным |
апітэрапеўты́чнай апітэрапеўты́чнаю |
апітэрапеўты́чным |
апітэрапеўты́чнымі |
М. |
апітэрапеўты́чным |
апітэрапеўты́чнай |
апітэрапеўты́чным |
апітэрапеўты́чных |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
апітэрапі́я
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
апітэрапі́я |
апітэрапі́і |
Р. |
апітэрапі́і |
апітэрапі́й |
Д. |
апітэрапі́і |
апітэрапі́ям |
В. |
апітэрапі́ю |
апітэрапі́і |
Т. |
апітэрапі́яй апітэрапі́яю |
апітэрапі́ямі |
М. |
апітэрапі́і |
апітэрапі́ях |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
апі́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
ап’ю́ся |
ап’ё́мся |
2-я ас. |
ап’е́шся |
ап’яце́ся |
3-я ас. |
ап’е́цца |
ап’ю́цца |
Прошлы час |
м. |
апі́ўся |
апілі́ся |
ж. |
апіла́ся |
н. |
апіло́ся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
апі́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
А́пія
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
А́пія |
Р. |
А́піі |
Д. |
А́піі |
В. |
А́пію |
Т. |
А́піяй А́піяю |
М. |
А́піі |