Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-
абвгджзклмнопрстуфхцчшыэ’

адумы́сна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
адумы́сна - -

Крыніцы: piskunou2012.

адумы́сны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адумы́сны адумы́сная адумы́снае адумы́сныя
Р. адумы́снага адумы́снай
адумы́снае		 адумы́снага адумы́сных
Д. адумы́снаму адумы́снай адумы́снаму адумы́сным
В. адумы́сны (неадуш.)
адумы́снага (адуш.)		 адумы́сную адумы́снае адумы́сныя (неадуш.)
адумы́сных (адуш.)
Т. адумы́сным адумы́снай
адумы́снаю		 адумы́сным адумы́снымі
М. адумы́сным адумы́снай адумы́сным адумы́сных

Крыніцы: piskunou2012.

адумы́сны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адумы́сны адумы́сная адумы́снае адумы́сныя
Р. адумы́снага адумы́снай
адумы́снае		 адумы́снага адумы́сных
Д. адумы́снаму адумы́снай адумы́снаму адумы́сным
В. адумы́сны (неадуш.)
адумы́снага (адуш.)		 адумы́сную адумы́снае адумы́сныя (неадуш.)
адумы́сных (адуш.)
Т. адумы́сным адумы́снай
адумы́снаю		 адумы́сным адумы́снымі
М. адумы́сным адумы́снай адумы́сным адумы́сных

Крыніцы: piskunou2012.

аду́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. аду́р
Р. аду́ру
Д. аду́ру
В. аду́р
Т. аду́рам
М. аду́ры

Крыніцы: piskunou2012.

аду́раны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аду́раны аду́раная аду́ранае аду́раныя
Р. аду́ранага аду́ранай
аду́ранае		 аду́ранага аду́раных
Д. аду́ранаму аду́ранай аду́ранаму аду́раным
В. аду́раны (неадуш.)
аду́ранага (адуш.)		 аду́раную аду́ранае аду́раныя (неадуш.)
аду́раных (адуш.)
Т. аду́раным аду́ранай
аду́ранаю		 аду́раным аду́ранымі
М. аду́раным аду́ранай аду́раным аду́раных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

аду́раны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аду́раны аду́раная аду́ранае аду́раныя
Р. аду́ранага аду́ранай
аду́ранае		 аду́ранага аду́раных
Д. аду́ранаму аду́ранай аду́ранаму аду́раным
В. аду́раны (неадуш.)
аду́ранага (адуш.)		 аду́раную аду́ранае аду́раныя (неадуш.)
аду́раных (адуш.)
Т. аду́раным аду́ранай
аду́ранаю		 аду́раным аду́ранымі
М. аду́раным аду́ранай аду́раным аду́раных

Кароткая форма: аду́рана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

аду́рванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. аду́рванне
Р. аду́рвання
Д. аду́рванню
В. аду́рванне
Т. аду́рваннем
М. аду́рванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

аду́рвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. аду́рваюся аду́рваемся
2-я ас. аду́рваешся аду́рваецеся
3-я ас. аду́рваецца аду́рваюцца
Прошлы час
м. аду́рваўся аду́рваліся
ж. аду́рвалася
н. аду́рвалася
Загадны лад
2-я ас. аду́рвайся аду́рвайцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час аду́рваючыся

Крыніцы: piskunou2012.

аду́рваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. аду́рваю аду́рваем
2-я ас. аду́рваеш аду́рваеце
3-я ас. аду́рвае аду́рваюць
Прошлы час
м. аду́рваў аду́рвалі
ж. аду́рвала
н. аду́рвала
Загадны лад
2-я ас. аду́рвай аду́рвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час аду́рваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

адурма́нена

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
адурма́нена - -